eng hoor

[kleuntje]

Ik keek even bij de foto's. Voor het fiet dat je hoogtevrees hebt Raymond, vind ik dat bruggetje met je zoon op je rug toch wel heel eng.
Toen mijn kinderen klein waren, was zo'n buikdrager in, er was wel een rugdraagzak (ligt nog op zolder) maar die was zo onhandig om hem met kind en al om te krijgen, dat dat nooit echt gewerkt heeft.
Is het niet lastig voor je evenwicht of denk je daar gwoon niet aan als je zo omhoog gaat. Dat geldt natuurlijk voor alle leeftijden, wanneer is een risico aanvaardbaar, vooral als je kinderen van nature waaghalserig zijn. Ik merk het nu weer aan het zeilen, zoonlief stuurt de boot doodleuk af op zo'n enorme boot, zodat we 'achter' de boot langs haaks op zijn golfslag komen. Zelf leek het mij toe dat we tegen de romp aan zouden varen.
Is er nog verschil tussen jongens en meiden, of zijn alle hikers hier nog zo jong dat ze nog in de luiers zitten? Ik denk ook even aan de foto's van de kidshike.
Dit stukje slaat verder nergens op, is gewoon en losse opmerking, vooral omdat het bordje ook aangaf 'duivels'

Ali

 

[Rkoome]

Hoi Ali,

Je opmerking is terecht hoor, maar ik neem in die zin geen risico met de kleine op m'n rug. Mensen die me beter kennen zullen dat beamen: ik draai liever om dan risico nemen als het gaat om Lluc.

Zo heb ik tijdens een deel van de route er voor gekozen om de kleine eerst via een gewoon pad vooruit te brengen, daar achter te laten bij mijn zus, en vervolgens terug te lopen via hetzelfde pad. Pas toen heb ik een touwbrug gedaan waarbij je op een touw stond en je vast moest houden aan een ander touw. Zoiets doe je niet met de kleine op de rug.

Wat betreft de brug van de foto: die lijkt op de foto wellicht enger dan hij in het echt is. Yolanda, mijn vrouw, is voorop gegaan en die had totaal geen problemen. Dezelfde brug wordt dagelijks overgestoken door mensen die een zware rugzak op de rug hebben. Dus vandaar dat ik er geen probleem mee had om 'm zelf ook over te steken met de kleine op m'n rug.

Het grootste gevaar van zo'n tocht is de warmte. Waar je zelf namelijk vrij gemakkelijk je warmte kwijt kunt door zweten en 'ademende' kleding, daar zit die kleine 'vast' in de drager. Die kan zijn warmte dus nauwelijks kwijt en dat moet je echt goed in de gaten houden. Vandaar dat we regelmatig stoppen (en 'm er uit laten) en ik altijd met een spiegeltje loop. Ook heb ik op zulke dagen een paraplu bij me voor extra schaduw.

Verder heb ik een nichtje van 8 die 'nergens' bang voor is. Die zou het liefst telkens weer mee de bergen in gaan en steeds hoger willen klimmen. Je staat er dan ook versteld van hoeveel kracht die kleine in haar armen heeft: in het klimrek bij haar in de straat klimt ze vrolijk hangend aan haar handen van de ene naar de andere kant zonder de grond te raken

Raymond
- wil dezelfde route nog wel een keer doen in Via Ferrata stijl, maar dan uiteraard zonder Lluc op z'n rug