Hartslag in rust

[Richard Weustink]

Ola mensen,

Afgelopen Paasweekend ben ik met wat vrienden in het Ötztal geweest en heb me daar prima vermaakt in sneeuw en ijs. De conditinele voorbereiding is nogal mager geweest (veel werken en een nachtje doorrijden) en op de aanloopdag heb ik ietwat teveel zon gekregen, waardoor ik de eerste dag geen 'topje' heb gedaan, maar halverwege de tocht lekker een paar uur heb gespeeld met mijn nieuwe sneeuwschep (ja, er ligt nu een groot gat ) Eigenlijk liep ik voor geen meter en was ik bekaf. De tweede dag zijn we voor een andere top gegaan en hoewel ik me een stuk beter voelde was het nog lang niet top en was de tocht naarboven allesbehalve gemakkelijk en tussen de oren 'knarsend'. Op de terugweg last van mijn keel gekregen en het lijkt nu op een lichte keelontsteking.

Kortom, afgelopen weekend heeft mijn fysieke gestel een redelijke opdonder gehad en kan ik rustig stellen dat ik wat heb ingeteerd op mijn reserves.

Een redelijke indicatie van je lichamelijke conditie is dan je hartslag in rust. Groot was mijn verbazing dat, toen ik poepiemoe (maar voldaan) op twee oren lag, deze ongeveer 4 slagen onder mijn normale hartlag in rust lag (52) met zelfs een uitschieter naar 6 stuks onder par.

Heeft iemand hier een verklaring voor? Je zou toch verwachten dat deze wat hoger zou liggen dan gemiddeld om je het herstel te bespoedigen. Of is het mogelijk dat in sommige situaties je lichaam nog meer rust wil hebben en je hartslag daarom meer vertraagd wordt dan gemiddeld? Iemand enig idee?


groet,
Richard

- heeft ondanks een rooie kop en een heel strak velletje wel genoten!!!:+

 

[Robertjan]

Hoi,

Ik heb het idee dat je ervan uitgaat dat je je hartslag in rust op ieder moment van de dag kunt meten.
Als dat klopt: dat is niet zo. Dit is juist NIET zo afgesproken in de medische wereld, om verwarring te voorkómen. De hartslag in rust wordt in principe gemeten vlak voor het opstaan in de ochtend. Dit is gedaan zodat je altijd die bepaalde rust gehad hebt, en daaraan kunt relateren of je lichaam zich bijv. aangepast heeft.

 

[Richard Weustink]

Dag Robert-Jan,

Ik zie dat mijn posting wat onduidelijk is wat het meten betreft. Aangezien ik geen ochtendmens ben, meet ik mijn hartslag altijd 's-avonds als ik in bed lig. Ik lees meestal een kwartiertje zodat het lichaam daarna wel 'in rust' is. Ik weet dat het niet geheel volgens de medische afspraken is, maar als je het telkens op dezelfde manier meet krijg je wel een vergelijkend en betrouwbaar beeld.

groet,
Richard

 

[Rkoome]

Richard,

Wat Robertjan zegt klopt als een bus. Toen ik voor een sport-medische keuring in Amsterdam mijn hartslag in rust had gemeten werd ik ook met verbazing aangekeken. Ik had 'm gemeten nadat ik een half uurtje had liggen lezen en dus prima uitgerust was. Maar toen werd mij haarfijn uitgelegd dat ik dat dus netjes vroeg in de ochtend moet doen, vóórdat de wekker afloopt (die schijnt invloed te hebben op je hartslag) en nog voordat je bent opgestaan.

Vond het zelf wat vreemd, maar kwam er proefondervinderlijk achter dat hij vroeg in de ochtend inderdaad zo'n 15 slagen lager lag.

Raymond

 

[Rob Plas]

Afgaande op een anderzoekje dat eens tijdens een van die mega eco challenges werd gedaan verbeterd iemands conditie al tijdens de inspanning en dat kan effect hebben op je hartslag.
De teams die daar constant gemonitord werden bleken allemaal steeds beter t epresteren naarmate de challenge voortduurde.
Wat de deelnemers echter nekt is het slaapgebrek en het interen op de voedselreserves, maar de kracht en hartfunctioneren namen al heel snel toe tijdens de eerste dagen.
Andere insteek is misschien dat je lekker moe, en daardoor ook mentaal relaxed was, dat kan ook al zo weer een slagje p/m schelen.


Yr DDraig Goch

Rb Plas
http://www.twenot-forums.nl

 

[BikerMike]

Maar je zou toch denken dat, alleen al omdat je hoger zit dan je gewend bent, je lichaam nooit haar normale rust-hartslag zou halen. Als je dan ook nog eens onder die normale rust hartslag blijkt te zitten is dat wel vreemd...

Misschien dat het lichaam geforceerd uitrust, en daarbij zwaar inteert op aanwezige reserves. Dat zou dan ook die keelontsteking kunnen verklaren. Mijn verkoudheid wil ook maar niet overgaan, en ik heb nog steeds een geirritteerde mond (een Aft-achrig zweertje). Maar dat kan ook komen omdat de koffie onder de slagroom gloeiend heet was

Pieter
Beklim dat ding, dan kunnen we daarna tenminste weer aan echte bergsport gaan doen!!
-Bill Tillman in 1923, over de Mount Everest-

 

[Robertjan]

Tja, het lijkt wel inderdaad dat, geforceerd of relaxed, de rust mentaal wel aanwezig is geweest. Waarschijnlijk heb je die nacht heeeerlijk geslapen !
Verder kan het zo zijn dat de belasting zeer extensief is geweest. Dus zonder de vorming van melkzuur e.d. Het lichaam heeft dan ook weinig/geen extra zuurstof nodig om deze weggepompt te krijgen. De hartslag kan dan lekker laag blijven. Is het zo dat je etensvoorraad die dagen flink er doorheen is gejaagd? Met name dan de eiwithoudende middelen denk ik, om het spierweefsel te laten herstellen.
Dat merkte ik namelijk wel bij het wereldfietsen in Zuid-Amerika: de spieren herstellen flink sneller bij het "innemen van veel eiwitten", oftewel gewoon veel melk drinken en eitjes eten.

Verder heeft Rob met de training tijdens Challenges ook wel een punt: ik merkte na een week door de Andes fietsen dat het lichaam vanzelf wel rustiger wordt. Dus herstel tijdens inspanning, met name erg extensieve inspanningen, lijkt te gebeuren.

Je ziet:
- lijkt...
- waarschijnlijk...
- kan het zo zijn dat...
Oftewel: ik weet het ook niet

Succes met de puzzel!

 

[jnieuwelaar]

Ik heb geen definitieve verklaring, maar ik denk dat het verhaal van Rob heel aannemelijk is. Na 4 dagen flinke inspanning is je lichaam gewend geraakt aan sneller herstel, omdat de dag erop weer gepresteerd moet worden. Daarvan pluk je nu de vruchten.

Succes met je herstel!