>>Vuur mag alleen gemaakt worden op plekken die ervoor zijn
>>aangelegd. Vooral in het bos is dit belangrijker dan in de
>>bergen. Verder trekt niemand zich iets van die regel aan en
>>maakt gewoon een klein vuurtje op plekken waar dat
>verantwoord
>>is. [...]
>
>Dus waar men denkt dat het verantwoord is...
>
>Op sommige plekken kun je trouwens al bijna niet kamperen
>vanwege de vele vuurplekken die men zo nodig moest maken. Maar
>ja, vuurtje stoken is tegenwoordig ook een vorm van
>'natuur'beleving?
>x(
Ja, ik vind het ook onzinnig dat men altijd weer een nieuwe vuurplek moet maken, een paar meter van de bestaande vandaan. Of een grote vuurplek op de enige plek waar een tent had kunnen staan :-(. Ik heb wel eens zo'n kampvuurplek weggehaald en alsnog mijn tent daar opgezet.
Ik heb het trouwens nog eens nagekeken. De regel geldt voor "skog og mark", dus bos en veld. In de bergen geldt de regel dus niet.
Je hebt wel gelijk Dirk, dat de Noren een ander begrip van natuurbeleving hebben dan degenen die proberen te wandelen zonder sporen achter te laten. Noren vinden dat de natuur van hen en voor hen is en vinden het dus geen probleem om sporen achter te laten. Er zijn ook veel te veel mensen die echt onvergaanbaar afval achterlaten...
Linda