Steenmannetjes

[Ivo]

Ik heb me laatst lopen af te vragen wie zich allemaal bezig houdt met het plaatsen van deze markeringen.
Soms is het enkel een steen die moeder natuur nooit daar zelf gelegd kan hebben.
Soms zijn ze zo kunstig dat je zou denken dat ze een 'ziel'hebben
(minstens met bezieling zijn gemaakt)
Wordt van een voorbijganger verwacht dat hij zijn bijdrage levert?
Is er een geschreven of ongeschreven 'wet' hoe met die mannetjes
-moet/niet moet-
worden omgegaan?
Zelf heb ik nog nooit een teken van mijn aanwezigheid laten blijken. Hoogstens ooit eentje 'verfraaid'.
Laatst was ik blij dat ze er waren terwijl ik amper een bijdrage heb geleverd aan diegene die achter mij komt.
Soms is er een wildgroei van deze mannetjes dat je de indruk hebt dat ze je van het kastje naar de muur sturen.
Is het dan geen vorm van egotripperij om op deze manier anderen je 'wil of weten' op te leggen.
Ze gaan soms regelrecht in tegen met verf gemarkeerde (officiele?) routes.
Hoe gaan jullie met die mannetjes om?

Ivo

 

[Duncan]

Hai Ivo,

De enige ervaring die ik heb met de steenmannetjes zijn in de Verdon. Ze wezen ons mooi de weg naar beneden om vervolgens weer omhoog te "moeten" klimmen

But, we hebben een keer een dag een gids mee gehad om ons wat fijne kneepjes bij te brengen en deze vertelde ons dat het eigenlijk de bedoeling is dat iedereen die er langs loopt er een steentje aan bij draagt. Niet zozeer elk mannetje wat je ziet maar de wat kleinere die de tand des tijds niet hebben doorstaan.
Dat hebben we dus maar gedaan.

Duncan.

 

[Rkoome]

Hoi Ivo,

Zelf hanteer ik eigenlijk de regel dat als ik zelf ff net te lang moet zoeken omdat het 'mannetje' niet duidelijk is, ik er een steentje bijleg.

Kijk wel uit met kleine kinderen: ik heb een keer een tocht gemaakt met m'n nichtje en m;n zus en toen wilde m'n nichtje (toen 7 jaar) dus echt bij elk steenmannetje een mooie steen (bijplaatsen. Dan wordt een tocht op eens best lang(zaam)

Raymond
- heeft altijd begrepen dat een 'steentje bijdragen' op die manier op prijs wordt gesteld.

 

[Ivo]

Raymond,
Ik dacht ook dat de bedoeling is maar ik ben er niet uit wie nu bepaalt welk de route is.
Soms heb ik de indruk dat er verschillende routes lopen die los staan van elkaar.
Van steenman naar steenman lopen kan dan erg inefficient zijn.

Ivo
(die voor straf deze namiddag honderd keer
"ik zal tegen Raymond geen Mat meer zeggen"
geschreven heeft. ;-)

 

[RvKoten]

Ivo,

Ik heb vaak nuttig gebruik gemaakt van steenmannetjes. Onder andere op twijfelpunten in (jouw) mooie Pyreneeen; kan dus best een steun zijn.
Bijplaatsen doe ik zelden. Ooit heb ik op zo'n twijfelpunt een heuveltje aangevuld.

In het Gran Paradiso gebied ben ik, door te veel focussen op die steenmannetjes, ook eens hopeloos fout gelopen. Dus inderdaad: soms kan van steenman naar steenman lopen inderdaad erg inefficient zijn.

Een keer, in Berner Oberland, kon ik het niet laten om zo'n hele grote toren om te schoppen, om 'm daarna weer netjes op te bouwen.
Annita reageerde onzet! (bij het omschoppen).

Wederom prachtige foto's trouwens van het Rondje Val d'Aran.....

Ruud


- If you never try you'll never know (Coldplay) -

 

[jaap mulder]

Hét land van de steenmannetjes wat heet, zeg maar steenkerels, is Schotland. http://alphateam-nl.com/cairn.jpg De vaak meer dan anderhalve meter hoge hopen opgestapelde stenen tekenen zich op de hoogste punten van een pad goed af, zelfs als het mistig is en zijn bijna onmisbaar voor de oriëntatie als je het zonder andere middelen moet stellen.
Onmisbaar zijn ze ook in Noorwegen, waar je reguliere paden kan volgen door rode T's te zoeken (van Turistforeningen). Die T's zijn vaak zo spaarzaam aangebracht dat een paar opgestapelde keien hier en daar je op het goede pad kunnen houden. Door de sneeuw kunnen die na de winter al weer verdwenen zijn, zodat het een goede gewoonte is voor wie het pad kent hier en daar een paar stenen op elkaar te leggen. Vaak wordt boven een T een steenmannetje opgezet om alles nog duidelijker te maken. http://alphateam-nl.com/steenmanT.jpg
In de VS en Canada, op plaatsen waar men vaak helemaal niet aan markeringen doet is een steenmannetje een welkome bevestiging van een gekozen route en daar draag ik graag een steentje aan bij!

Jaap

 

[Narya]

Ik heb mij altijd al afgevraagd waarom er overal van dit soort stapels waren. Leuk, weer wat geleerd . In Tibet vind je trouwens absurd veel van deze "steenmannetjes", maar dan niet alleen op wandelroutes maar ook op hoge passen e.d. Ik ben eigenlijk wel benieuwd of iemand weet of de oorsprong misschien wel religieus van aard is of dat het echt alleen maar door passanten wordt gebouwd.

Edit: lang leve wikipedia. Hier staat nog het een en ander over de (mogelijke) oorsprong: http://en.wikipedia.org/wiki/Cairn

 

[jurgenvv]

In IJsland is het een bijgeloof dat als je de eerste keer in je leven van oost naar west (of was het andersom?) reist je dan een steenmannetje moet bouwen, dit brengt geluk en beschermt je op je reizen.

Vandaar dan je op de zuidelijke ring van IJsland zo veel mannetjes ziet denk ik

 

[MartijnvL]

Voor zover ik weet zijn de hoopjes steen de oude markeringen van de routes die vroeger door onze (verre) voorouders werden gebruikt om niet te verdwalen als ze bijvoorbeeld van het ene naar het andere dorpje wilden lopen. Op de faroer werd mij verteld dat als je zo'n hoopje tegenkwam je er een steentje bij moest leggen. Deed je dat niet, dan bracht dit ongeluk op je reis....

 

[maarten_sch]

In de Alpen zijn de leden van de alpenverenigingen nogal actief bij het in stand houden van de steenmannetjes.

In ieder geval zijn ze neergelegd door mensen, die goed bekend zijn in de bergen. Bij mistig weer, als de geverfde markeringen (soms) zijn verdwenen, zijn de steenmannetjes vaak wel herkenbaar. Dit geeft mij dan het vertrouwde gevoel, dat ik op redelijk veilig terrein loop, en dat ik in ieder geval op de een of andere route loop. Al is het misschien de verkeerde.

Dus, hulde aan de steenmannetjes.

Maarten Schaareman

 

[Linda P.]

Hoi Ivo,

Ik repareer wel eens een steenmannetje dat in elkaar is gevallen. Verder zit ik er niet aan.

Ik vind het wel storend als mensen hun eigen steenmannetjes gebouwd hebben dat niet aan het pad ligt, maar toevallig bij hun kampeerplekje. Dat brengt het hele systeem in de war.

Groeten,

Linda

 

[Rob Plas]

RE: Steenmannetjes: slechte ervaring

Net terug uit de Pyreneeen heb ik eigenlijk voor het eerst een negatieve ervaring met onze stenige broeders gehad:

Ik orienteer me al jaren op steenmannen omdat in bijvoorbeeld met slecht weer in North Wales je geen eens andere mogenlijkheden hebt.
Afgelopen week op de Aneto ging het echter een keertje mis:
De gletscher waar normaal 's zomers nog een behoorlijke hoeveelheid sneeuw ligt was nu helemaal aper, zodat het hele terrein voor de eigenlijke ijsplaat in plaats van een makkelijke wandeling door de sneeuw nu een grote klauterpartij door de soms enorme rotsblokken was.
Omdat dit kennelijk een vrij unieke situatie is liepen er vele hele en halve routes door het gebied, allemaal voorzien van de nodige steenmannetjes en ongeveer 3 op de 4 routes liep dood.Waarschijnlijk met veel enthousiasme aangelegd door wandelaars terwijl ze hun eigen routes zochten.
Dit kostte ons in plaats van de gebruikelijke 3 kwartier lekker door de sneeuw stappen nu ruim 2 uur intensief klauteren om erdoor te komen wat er mede heeft toe geleid dat Wilco en ik aan de rand van de eigenlijke gletscher, met de top in zicht toch maar terug zijn gegaan. 't weer was aan het omslaan, we waren doodop en de tijd zat erop. Met de zware terugtocht in het achterhoofd was het gewoon dus welletjes maar overigens was het verder een prima tocht.
Maar met een enkele, duidelijke route door de brokkenwoestenij waren we waarschijnlijk een heel stuk verder gekomen....



Yr DDraig Goch

Rb Plas
http://www.twenot-forums.nl

 

[mrtn]

RE: Steenmannetjes: slechte ervaring

Hey Rob

Dit was ook een mooie ervaring lijkt me..
Beetje avontuurlijker als gepland misschien, maar hé.. leuk toch?

Als je een beetje weet waar je op moet letten lukt het in sommige gevallen steenmansporen van toeristen te onderscheiden van steenmansporen die gemaakt zijn door Bergsteigers (laat ik ze zo maar noemen)
De kunst is om de volgende steenman zo te plaatsen dat hij vanaf de huidige steenman goed te zien is. Hij moet duidelijk afsteken tegen de achtergrond, of anderzijds duidelijk het patroon in het landschap onderbreken. Hij moet degelijk gebouwd zijn en tegen een stootje kunnen.
Is het een patroon van losse hopen. Of zijn het steenmannen die gebouwd zijn om het een poos uit te houden, en geplaatst op de 'juiste' plek. Een patroon van eens in de zoveel tijd een 'ideale' steenman, met daartussen steenmannen van inferieure kwaliteit vertellen je ook een hoop.

Aloha

martinoes


:7

 

[Rob Plas]

RE: Steenmannetjes: slechte ervaring

Dit was ook een mooie ervaring lijkt me..
Beetje avontuurlijker als gepland misschien, maar hé.. leuk toch?

Daar heb je absoluut gelijk in...
Ergens was het ook wel eens goed dat zoonlief nu ook eens heeft meegemaakt dat een top halen een doel kan- en mag zijn, maar dat het halen ervan niet altijd vanzelfsprekend hoeft te zijn.
En dat dan geen reden hoeft te zijn om de tocht als "mislukt" te beschouwen.
We hebben als pa en zoon daar een paar goede uren doorgebracht in een fabelachtig mooi landschap, da's ook een heleboel waard.



Yr DDraig Goch

Rb Plas
http://www.twenot-forums.nl

 

[BikerMike]

RE: Steenmannetjes: slechte ervaring

En al die arme toeristen die daar nu moederziel alleen aan het verdwalen zijn omdat ze door de steenmannen het blokkenveld niet meer zien? Je had wel even een spuitbusje rode streepjes kunnen meenemen om anderen te helpen...

Ik weet nog hoeveel steenmannen er op de route naar het Ibon de Creguena stonden... Daar was het ook zoeken naar de goede. Misschien dat er eens een NEN-ISO norm kan komen voor het maken van echte steenmannetjes, waarin is vastgelegd dat een correcte steenman bestaat uit 3 grote stenen, een middelgrote, en een heel kleintje erbovenop...
Werkbaar zal het allemaal niet zijn Die dagjesmensen ook, denken ze dat ze een goede daad doen, vernaggelen ze het hele logische systeem.

gr, Pieter
-toch mooi dat je het als een geslaagde tocht ziet!-


Beklim dat ding, dan kunnen we daarna tenminste weer aan echte bergsport gaan doen!!
-Bill Tillman in 1923, over de Mount Everest-

 

[RvKoten]

RE: Steenmannetjes: slechte ervaring

Blijft boeien Rob; zulke ervaringen.

De Aneto is en blijft een echte berg en zo te lezen wordt ie de komende jaren zomers misschien wel steeds lastiger te beklimmen.
Ben benieuwd of je de uitdaging ooit weer eens opzoekt of dat je daar voorlopig wel even uitgekeken bent.

Overigens heb ik destijds zelfs behoorlijk getwijfeld bij steenmannetjes in de omgeving van de Portillon Inferior en de na het afdalen bij de Superior...

Ben benieuwd hoe het er hier
http://home.tiscali.nl/~thealps/pyr/images/pyr04.jpg
uitzag.

We zien het wel in de fotoalbums!

Ruud

 

[Rob Plas]

RE: Steenmannetjes: slechte ervaring

Dat kan ik beamen Ruud, dat twijfelachtige van die steenmannetjes....
Punt is dat er voor de portillon een aantal gangbare routes lopen, bijvoorbeeld door die gruishelling omhoog, of eerder omhoog en dan over de Cresta del Portillon heen. Deze hebben we nu gedaan, omdat ik liever niet meer zonder helm die gruishelling opga.
Er stuitert daar net te veel rommel naar beneden.
Maar goed, de topic was steenmannetjes, en niet de Aneto.

In Wales heb ik ooit kennis gemaakt met het fenomeen, en kende ze eigenlijk alleen van een beknopte omschrijving in een hele oude "Op Pad".
oen ik eenmaal doorhad wat hun functie was ben ik ze enorm gaan waarderen. Je wilt niet weten hoe je kan lopen zoeken boven op de Glyder Fach in de mist en regen naar zo'n hoopje steentjes.
Ik draag er daar meestal wel een steentje aan bij, en heb er ook wel zelf gemaakt als ik vond dat dat nut had.
En om mee te gaan met Ivo: soms is het inderdaad net of ze een ziel hebben, en alsof het ontwerp gedesigned is. Speciaal met die mooie gladde ronde kiezels
Er bestaan niet voor niets hele series foto's van kiezelstenen etc. en dat soort "composities" zie je best wel eens terug op de een of andere berg.






Yr DDraig Goch

Rb Plas
http://www.twenot-forums.nl

 

[Remco dB]

In IJsland zijn/waren de steenmannen nog iets ingenieuzer: de bovenste steen had enigszins rechthoekige afmetingen en wees in de richting van de volgende steenman, zodat ook bij mist de route nog te volgen was (en op IJsland is het nog weleens mistig).
Op IJsland wordt op de diverse bustours gevraagd geen eigen steenmannen te maken.