foto In het schrijfblok komt telkens een nieuw (reis)verhaal over de belevenissen van bezoekers van de site. Ook jij kunt jouw verhaal insturen voor publicatie.

De Boswachter

Positief gespannen vertrekken we op vrijdagavond om een uurtje of acht richting Gran Paradiso. Tien dagen de tijd, twee mooie hikes gepland en tijdens de familievakantie in Frankrijk al lekker ingelopen: wie doet ons wat.
Boswachters in het Gran Paradiso misschien? Nee, dat gaat al vijf jaar goed daar met kamperen. We zien wel hoe het afloopt als er ooit op ons tentje wordt geklopt. Doen we net of we alleen Nederlands spreken. Ze zullen ons heus niet in het pikkedonker de berg afsturen. Het alternatief van een Rifugio-slaapzaal met 20 snurkende kerels en 40 zweetvoeten is een hobbel die mijn vriendin (Lila) voorlopig nog niet wenst te nemen.
Dat is net zo erg als een overvolle parkeerplaats langs de autobahn. Wij duiken liever de Duitse 'polder' in om ergens langs een bosrand of landweggetje lekker geluidsarm te slapen achter in ons bestelbusje. Dan kunnen we zaterdag vroeg doorrijden en zijn om een uur of twee in Lillaz.
Net na twaalven krijg ik prikogen en we zoeken een afslag naar een willekeurig gehucht. In no-time ligt de bagage op de voorstoelen en liggen wij gestrekt achterin en maken het ons gemakkelijk. We babbelen nog wat met de opwinding van kinderen op schoolreis over de voorgenomen wandelingen. En ons plekje is toch niet zo stil als we dachten. Je zou haast denken dat er verderop een disco in het weiland staat, zoveel auto's als er langs komen scheuren.
Ergens later in die nacht wordt ik langzaam wakker, alsof je uit een diep zwart gat terug in je bewustzijn klautert, omdat er iemand aan mijn arm ligt te sjorren. "Er staat een vent bij het raam", hoor ik bij de 2e of 3e herhaling. Tijd om mijn ogen te openen. Met een 'ja, ja, dat-zal-wel' houding, duw ik mijn bovenlijf iets omhoog, kijk door de hoofdsteun op de voorstoel en @!#$!&*#$ (adrenaline) er staat een vent met zijn neus tegen het raampje en met een zaklamp in de hand naar de inventaris op de voorstoelen te kijken. In een reflex sla ik met mijn vlakke hand tegen het raampje en roep: "Hé weg daar, oprotten". Nu is hij minimaal net zo hard geschrokken als wij en gaat minstens een halve meter achteruit.
Dat is bij nader inzien ook weer niet erg ver. Ik probeer te bedenken waar de krik ligt of onze wandelstokken. Dan begint onze aanvaller te praten. Na een volzin of twee lukt het om mijn hersens om te schakelen op Duits. Hij beweert dat hij boswachter is …. en keutelt wat over zwerfvuil, stropers en andere dingen die niet mogen. Ik doe vriendelijk terug, leg uit dat we nogal geschrokken waren en begrijp dat we wel mogen blijven staan.
Gek genoeg geloof ik hem en slaap weer in na zijn vertrek. Naast mij blijft het nog wat langer bewegen en de volgende morgen word ik begroet met de melding dat we voortaan misschien toch maar een plekje langs de snelweg zoeken. Hebben we tenminste geen last van gluurders die op disco-stelletjes uit zijn. Ach welnee, het was echt een boswachter; hebben we dat al vast gehad en kunnen we straks lekker hiken.

Henk van der Spek. (aka 'enduro')


Hiking-site.nl op Twitter




Share/Bookmark
homezoeken op deze sitetop van de pagina
Vertel vrienden over deze pagina

Laatste wijziging: 04-02-2025

Hiking-site.nl is een site voor actieve buitensporters, wandelaars en hikers die op zoek zijn naar informatie over materiaal, routes, navigatie, EHBO, tips en tricks, avontuur, wandelen, outdoor en buitensporten. Nieuw op deze site?
Lees dan eerst eens rustig deze pagina met informatie over Hiking-site.nl!
[home] [linken naar Hiking-site.nl] [adverteren op Hiking-site.nl]
"; } if(lC>2400) { rightAd3.innerHTML = "
"; }