foto In het schrijfblok komt telkens een nieuw (reis)verhaal over de belevenissen van bezoekers van de site. Ook jij kunt jouw verhaal insturen voor publicatie.

Een wandeling van slechts een uur…

Juli 2001, Coleville War Cemetery, Normandie
Beter bekend als Omaha Beach

Al een uur loop ik hier rond, tussen de spierwitte marmeren kruisen in het felgroene gras.
Duizenden zijn het er, en ik loop er bijna verdwaasd rond.
Ik lees en absorbeer de tientallen namen en data, verder doe en denk ik niets.
Louis Manconi, June 6th 1944
John F. Baker, June 6th 1944
Harry K. Bennett., June 6 1944
Victor C. Howard, June 7th 1944
Maar ook: Soldier, known only to God……
Zoveel verschillende jonge mensen, maar wat ze allemaal bindt is het feit dat zij hier op 6 Juni 1944 of de 2-3 weken erna, het leven hebben verloren.

De rijen zijn eindeloos, de namen en data gaan maar door, en ik ben diep, nee, intens geroerd.
Het weer is schitterend, de sfeer sereen en de setting bijna kitscherig. Heel erg Amerikaans, met veel hoge zuilen en een enorme Stars and Stripes in een mast van minstens 35 meter hoog.
Hier en daar lopen groepjes mensen, soms vergezeld van oudere mannen, waarvan ik me afvraag: was je erbij????

Al heel lang, vanaf mijn 12 levensjaar ben ik geintereseerd in de 2e Wereldoorlog. Dit begon met de verhalen van mijn oma, die vol vuur vertelde over de Canadezen die voedsel dropten boven Rotterdam, en met met veel minder enthousiasme over hoe een van haar dochters, een tante van me dus, overleed aan ziektes, verzwakt van de honger, terwijl opa moest werken voor de "moffen" maar na verlof ergens ondergedoken zat.
Ook mijn moeder kon er het een en ander over vertellen, mijn beide ouders waren net oud genoeg om het allemaal bewust mee te maken en ook zij hadden nooit een kwaad woord over de Canadezen en de "Yankees"
Via vele boeken, slechte en goede films en uiteraard mijn modelbouw hobby heb ik in de loop der jaren mijn kennis over de 2e Wereldoorlog behoorlijk uitgebreid, iets waar sommige mede winterkampeerders al kennis mee hebben kunnen maken gedurende winterhikes in de Ardennen als we weer eens rondwandelden in de omgeving van Stavelot en La Gleize.

Maar nu ben ik in Normandië, op Omaha Beach, na een week van museum- en slagvelden bezoek, veel lekker eten en drinken en een camping met een zwembad, de Tour elke dag op TV en pizza voor 25 fr francs.
Eerder deze vakantie heb ik nog wat geklommen en gewandeld aan de zuidfranse kust bij Narbonne, maar de hobby trekt, en het excuus is dat ik voor Ron Volstad, een Canadese schilder die voor modelbouwmerk Dragon de illustraties voor hun modelbouwdozen verzorgt foto's zal maken van typische zaken uit de omgeving van D-Day.
En met dit schitterende weer maakt het Anja en onze zoon Wilco toch geen bal uit waar we zijn, als we maar op vakantie zijn.
Op zoek naar interessant fotomateriaal heb ik al 2 dagen rondgewandeld door de "Bocage", een schitterende streek waar op een enkele schotelantenne en de moderne auto's na eigenlijk bijna niets veranderd is sinds die roemruchte dagen in 1944.
Ik kom ook geregeld sporen uit die tijd tegen, in de vorm van gerepareerde beschadigingen aan huizen, kogelgaten en onderdelen van duitse voertuigen op boerenkarren en zo.
Ook voer ik een aantal interessante gesprekken met bewoners, al is mijn Frans op zijn best beroerd te noemen.

De schitterende, brede en schone stranden getuigen eigenlijk niet meer van de bloedige slagen die hier zolang geleden hebben plaatsgevonden, alleen mensen die het willen zien herkennen zaken van de schimmige zwart-wit foto's die in die dagen geschoten zijn.
En natuurlijk zijn hier de publiekstrekkers zoals Pointe du Hoc, Ste Mere d' Eglise, Pegassus Bridge en Arromanches en heeft elk stadje wel een oorlogsmuseum, varierend van bar slecht tot zo goed dat zelfs Anja er geintereseerd door raakt.

Maar vanmiddag zegt ze af….Ze wil een lekkere luie dag voor de tent.
Dus ben ik vandaag alleen, en ben vanmorgen even op Utah Beach geweest, heb er een zak zand verzameld, en ben daarna door gereden naar Omaha Beach om hetzelfde te doen.
Waarom??? Ik weet t niet, ik verklaar t meestal maar met "referentie materiaal" voor mijn modelbouwhobby.
Er liggen hier grondmonsters uit heel West-Europa op zolder.
Na het strand bekeken en gefotografeerd te hebben ga ik de begraafplaats op.
Op deze begraafplaats, onder andere bekend van de openings- en slotscenes van "Saving Private Ryan" is mijn eerste doel het register.
Ik heb een internet kennis uit de USA beloofd om te proberen zijn grootvader's graf te vinden, die moet "ergens in Europa" begraven liggen. Ik heb alleen een naam en een onderdeelsnummer.
Helaas voor hem heb ik geen succes, en ik begin wat rond te wandelen over de begraafplaats.
De symetrie van de graven, de eindeloze rijen marmer en meer en meer het besef dat achter elk kruis een verhaal schuilgaat, met ouders die vaak niet eens het graf van hun kind(eren!) hebben kunnen bezoeken, de vaak verschikkelijke manier waarop de jonge soldaten zijn omgekomen: ik raak dieper en dieper onder de indruk, en ga zo langzamerhand helemaal op in deze wandeling.
Minstens 3 kwartier loop ik zo kris kras over het terrein, en lees misschien wel meer dan 1000 namen.
Toch wordt ik niet bedroefd, of meer modern: depri….
Wel glij ik weg in een melancholie die me eerlijk gezegd wel bevalt.
Ik kan helder nadenken over een aantal zaken en voel me heel erg rustig.
Bij het monument dat uitkijkt over het strand is duidelijk te zien dat de Amerikanen als "sitting ducks" in het vizier van de Duitse verdedigers moeten hebben gelegen en gelopen.
Flarden van films en boeken zeuren door mijn hoofd, en ik probeer me een voorstelling te maken hoe het hier nu echt geweest moet zijn op die druilerige ochtend in Juni.

Maar na een uur heb ik het wel gezien, ik heb dorst en ben ook al bijna de hele dag op stap in mijn eentje.
Ik draai me om voor een laatste blik over het terrein, en betrap me er op dat ik, met de verhalen van mijn oma in het achterhoofd iets van: het was 't waard jongens, hoe onwaarschijnlijk het ook klinkt…..mompel.

Eenmaal weer terug op de camping bij Anja en Wilco spoel ik de hitte van de dag van me af in het zwembad, en laat de herinneringen achter me.
2 jaar later zal ik met schilder Ron Volstad en zijn schoonvader, een veteraan die o.a. bij Bergen op Zoom gevochten heeft het Canadees Oorlogskerkhof in Bergen op Zoom bezoeken, waar de man het graf van een vriend van toen zoekt. Sinds de foto's zijn we vrienden geworden, al zien we elkaar maar eens in de 2 jaar.
Ook over het zand is nog een anekdote te vertellen: Via via ben ik in contact gekomen met ene Barry Gaszo, een modelbouwer woonachtig in Chicago die gehoord had dat ik zand van Omaha beach had liggen.
In een zeer gemotiveerde email vroeg hij me een beetje van dat zand op te sturen, zijn onlangs overleden vader was ook een D-Day veteraan die op 8 Juni was geland op Omaha Beach.
Uiteraard heb ik aan dat verzoek voldaan en in ruil kreeg ik later de tekening die hij gemaakt heeft naar een foto, genomen in 1945 in Nederland.
De begeleidende brief zit samen met die foto in een lijst, de inhoud hou ik liever voor me zelf, die is te persoonlijk.
Allemaal een redelijke direkte nasleep van dat weekje Normandie.
Barry Gaszo heb ik intussen ontmoet op modelbouw evenementen in de USA en zowel hem als Ron Volstad verwacht ik (nog) eens te zien hier in Holland.
En wie weet, kan ik met Ron en/of Barry de wandeling in Normandië nog eens herhalen, het zou een wereld ervaring zijn.

Rob Plas

PS: In onze hobby, militaire modelbouw, kom ik vaak in aanraking met vaak jongere mensen die de realiteit van een oorlog wel eens uit het oog verliezen. Gefascineerd door veldslagen, tanks, uniformen en "Panzer aces" vergeten zij wel eens dat er niets heldhaftigs aan welke oorlog dan ook is, helaas zien we daar nog steeds dagelijks de gruwelijke beelden van op de TV. Een wandeling op een oorlogskerkhof zou wat dat aangaat voor deze mensen wel eens verhelderend kunnen werken.


Hiking-site.nl op Twitter




Share/Bookmark
homezoeken op deze sitetop van de pagina
Vertel vrienden over deze pagina

Laatste wijziging: 04-02-2025

Hiking-site.nl is een site voor actieve buitensporters, wandelaars en hikers die op zoek zijn naar informatie over materiaal, routes, navigatie, EHBO, tips en tricks, avontuur, wandelen, outdoor en buitensporten. Nieuw op deze site?
Lees dan eerst eens rustig deze pagina met informatie over Hiking-site.nl!
[home] [linken naar Hiking-site.nl] [adverteren op Hiking-site.nl]
"; } if(lC>2400) { rightAd3.innerHTML = "
"; }