2001: Frankrijk - Bretagne - Quimper - St.Brieuc

Bretagne (Bretons: Breizh), landschap in West-Frankrijk, gelegen op een 275 km lang en 200 km breed schiereiland tussen Het Kanaal en de Golf van Biskaje. Het is tevens de naam van een circonscription d'action régionale, omvattende de departementen Ille-et-Vilaine, Côtes-du-Nord, Morbihan en Finistère, 27208 km2, met 2,8 miljoen inw. Bretagne behoort geheel tot het Armorikaans Gebergte. Het landschap vertoont afgeronde toppen en diep ingesneden valleien, die aan de steile noordkust fraaie ría-kusten deden ontstaan. De zuidelijke kust is lager, zandiger en heeft grote inhammen. Het klimaat is extreem maritiem, met een hoge neerslag in het westen.
Het merendeel van de bevolking is werkzaam in de landbouw. Er zijn uitgestrekte appelboomgaarden (ciderbereiding). De visserij kreeg in 1978 een gevoelige klap als gevolg van de olieramp die werd voorzaakt door de Amoco Cadiz. Deze supertanker was geladen met 223 000 ton aardolie en liep tijdens een storm op 17 maart op de Bretonse kust. De enorme hoeveelheid olie (acht maal meer dan die welke vrijkwam bij de ramp met de Exxon Valdez in 1989 in Alaska) kostte meer dan 30 000 zeevogels het leven, alsmede naar schatting 230 000 ton krabben, kreeften en andere zeedieren.

Waarom is er zo weinig blijven hangen van deze tocht dwars door en langs de kust van Bretange? Op het moment dat ik dit schrijf (2004) ben ik mijn aantekeningen kwijt, maar ik heb er ook niet veel herinneringen aan over gehouden.

Niet dat er geen hele mooie stukken tussen zaten, maar wij blijken meer bergwandelaars te zijn. Voor mensen die van kustpaden houden is deze route erg mooi, niet zwaar en ook met kinderen heel goed te doen.

We zijn met de trein naar Nantes gegaan en vandaar doorgereisd naar Quimper. Daar moesten we wel een tijd zoeken voor we de GR38 vonden.

Toen we route eenmaal te pakken hadden zijn er weinig moeilijkheden meer geweest. Het was de bedoeling om via de GR's naar de kust te lopen maar het druïdenbos van Asterix vonden we een beetje tegenvallen.
Er is al die tijd geen wild zwijn te zien geweest en ook maretak voor onze toverdrank hebben we niet gevonden. Toen we er genoeg van hadden zijn we met de bus en trein naar Lannion gegaan en hebben daar het kustpad gevolgd tot St.Brieuc.

Nergens hebben we problemen gehad met wild kamperen en heus wel genoten van deze wandeling, maar zoals gezegd, we misten de gieren.

Dit schrijfblok-verhaal maakt deel uit van de bundel Lopende Levensberichten II van John Vangelis. Kijk op zijn site voor meer verhalen van zijn hand.