Explore Nature (1)

Even een berichtje vanuit Noorwegen. Wat een land! Ongelofelijk dat we hier nooit eerder geweest zijn, werkelijk! De natuur is Fantastisch (jawel, met een hoofdletter!), heel ruig en ongerept. Van prachtige fjorden, tot enorme gletsjers, tot uitgestrekte natuurgebieden, tot prachtige steden met haventjes en veel stadse gezelligheid. De mensen zijn ook nog eens kei-vriendelijk. Zo hebben we al een aantal nachtjes bij mensen in hun “tuin” of weiland mogen slapen. Bij één stel Mette en Egil (een prachtige man, die maar zo voor een geweldige romantische komedie gecast kan worden en die dan uiteraard als een soort van held optreedt.) mochten we slapen op een weilandje achter hun huis. We wisten niet wat we zagen, toen hij ons rond leidde. Een veld, omringt door bomen wat uitliep op prachtig uitgesleten rotsen aan een uitloper van een fjord. Bovenop hebben ze een blokhutje neergezet, met terras (en open haard!) wat uitziet over het fjord. We mochten van alle voorzieningen gebruik maken, hebben koffie met hen gedronken, gesproken over onze reis en hun avonturen. Uiteindelijk hebben we dus niets hoeven te betalen. Ook op de andere plekken waar we gebivakkeerd hebben, ontmoeten we steeds vriendelijke mensen die geïnteresseerd zijn in wat we doen en waar we vandaan komen. Hier bestaat nog het zogenoemde allemansrecht, wat dus inhoudt dat je overal mag staan en mag kamperen, op minimaal 100 mtr van een huis vandaan. Sta je wel binnen de 100 mtr heb je toestemming nodig van de eigenaar.

Onderweg naar Bergen (waar we nu zitten, in de openbare bibliotheek), zijn we echt van alles tegengekomen. Van bevroren meren, sneeuw en heel veel ijs, tot hier in Bergen; 25 graden, volle zon en volle terrassen. We hebben eergisteren een gletsjer (in Odda) beklommen met Bink. Was eigenlijk voor het eerst dat hij mee ging op zo’n beklimming, wat een giller! Hij blijkt dus echt een fantastisch klimmer te zijn! Sommige rotsblokken waren net iets te groot voor hem, dus op stukjes moesten we hem tillen, maar verder ging het prima met die kleine krasnageltjes op de rotsblokken. De sneeuw is natuurlijk fantastisch voor hem, hij rolt zichzelf er helemaal in. Ook tijdens de nachten slaapt hij buiten. In de bus vindt hij maar niets. Qua haren in de bus dus ook niet verkeerd voor ons!

Verder maken we kennis met een hoop leuke mensen, zo ook Peter. Een echte ‘free spirit’ op een motor. Zwerft al wat jaren rond door Europa en werkt op allerlei plekken om te kunnen leven. Zo heeft hij bijvoorbeeld ook als hondentrainer (sledehonden) gewerkt in het noorden (hoe leuk?!). Hij is al vaker op de Noordkaap geweest en heeft ons goeie tips gegeven. Zo heeft hij ons bijvoorbeeld verteld over de Lofoten, een eilandengroep aan de kust van Noord-Noorwegen. Hij (en vele anderen) vergelijkt deze eilanden met Nieuw-Zeeland (ik bedoel maar …). Dus… de plannen zijn een klein beetje gewijzigd. Wij gaan nu dus door naar Jotenheimen (een van de grootste natuurgebieden hier met ruige hoge bergen), waar we een paar dagen gaan hiken. Zal wel enigszins gaan tegenvallen, gezien het weer. Het vriest daar behoorlijk en er ligt momenteel veel ijs en sneeuw … (waarom, vraag je je dan af als je hier in hempie en korte broek op een terrasje voor de bieb zit met bakkie erbij …). Maar goed, we stick to the plan! Na Jotenheimen dus weer terug naar de kust, via Trondheim en dan met een ferry door naar de Lofoten. Dan daarna eindelijk naar de Noordkaap!! Yeeh! (dit betekent dus dat ik niet meer naar Spitsbergen kan -Pat zou dan op de Noordkaap blijven met Bink-, op Spitsbergen leven dus nog 3000 ijsberen, die ik natuurlijk dan allemaal zou ontmoeten. Moest dit wel even verwerken ..).

Jotunheimen!

Stel je voor … We worden wakker, de regen tikt tegen het zeil. We moeten de slaapzak uit, maar het is koud. Snel 3 lagen kleren over elkaar aantrekken, rugzak inpakken, paar crackers naar binnen stoppen en lopen maar. Na 10 meter ‘gewoon’ lopen, begint de klim. Niks rustig opstarten, direct knallen. Het is behoorlijk steil en dat in combinatie met een flinke rugzak, harde regen en kou … “Waarom”, vragen we ons beiden even hardop af… Hoe hoger we komen, hoe meer de regen veranderd in sneeuw. De enige die nergens last van lijkt te hebben is Bink. Die stampt vrolijk door, met zijn staart in de lucht en alle aandacht voor ieder diertje wat we onderweg tegenkomen. Op sommige stukken moeten we sneeuwvelden oversteken, wat op onze ‘normale’ bergschoenen niet lukt. Je zakt veel te diep weg, daarom dus (met dank aan Allard en Monique, veel dank!) met de sneeuwschoenen. Dit werkt fantastisch! Na ongeveer 5 uur klimmen bereiken we de top van de berg. De zon begint te schijnen, ineens trekt alle mist op en zien we waar we vandaan zijn gekomen en welk uitzicht we hebben. Werkelijk prachtig! In het zonnetje eten we wat om vervolgens weer af te dalen. Het grootste gedeelte kunnen we over sneeuwvelden naar beneden knallen op de sneeuwschoenen. Bink wordt helemaal dol, rolt zich om in de sneeuw en rent grote rondes om ons heen naar beneden. Uiteindelijk een zeer mooie tocht, met een zware start, maar dit was het meer dan waard! De waarom-vraag is dus beantwoord.

We slapen een aantal nachten in het Nationaal Park. Hebben een fantastisch mooi plekje gevonden. Zien geen mens, wel een kudde rendieren! Het grootste gedeelte van het park is nog afgesloten, teveel sneeuw, dus onbegaanbaar. Daarom des te leuker! We genieten van de rust en de ruimte. Helaas moeten we de lange hike uitstellen vanwege de slechte knie van Pat. Lopen met bepakking is (nog) niet te doen voor hem. Maar laten we ook vooral niet te hard van stapel lopen, op zich hebben we nog 5,5 maand te gaan (YIHAA!).

Vanuit het park rijden we door naar Trondheim. Zou een fantastische stad moeten zijn (van horen zeggen), maar het is vooral vies, groot, slecht onderhouden (doet wat Ardeens aan). Maar goed, zijn er alleen nog maar doorheen gereden, gaan het morgen in het echie ontdekken. Het is een pelgrimsoord, zal toch niet voor niets zijn lijkt me. We zullen zien! Daarbij is het de 17e een nationale feestdag hier (soort van Koninginnedag), iig met bier en muziek. Dus dat is natuurlijk wel leuker om in een stad te vieren! Daarna door naar de Lofoten, denk dat we daar een huisje gaan kopen (?). Het is zoooo mooi hier!

Olga Bieuwinga, mei 2011

Voor foto’s en andere reisverhalen: www.explorenature.nl