Risico’s bij bergwandelen (I)
Onlangs verscheen een interessant artikel in het blad Spaanse blad ‘Grandes Espacios’ over de risico’s bij bergwandelen. Geďnspireerd door de 10 risico’s die hierin genoemd werden wil ik deze eens bespreken met de bezoekers. In dit artikel de eerste 5 risico’s die werden besproken.
Gebrek aan opleiding
Volgens de auteur van het stuk is het eigenlijk te gek voor woorden: er zijn mensen die meer dan 300 Euro uitgeven aan een nieuwe jas of bijvoorbeeld een lawinepieper (ARVA), maar vervolgens niet een paar honderd euro willen besteden aan een inleidende cursus over bijvoorbeeld het gebruik van zo’n pieper of over hoe je veilig een gletsjer over kunt steken. Inderdaad een vreemde zaak, vooral als je bedenkt dat het bij veel mensen inderdaad schort aan kennis en kunde gedurende de eerste keren dat ze zich in de bergen begeven. En als er dan toch een cursus wordt gevolgd, dan het liefst de goedkoopste. Daarbij wordt dan verder vaak ook niet naar kwaliteit van de cursus of de instructeurs gekeken.
Negeren van de weersvoorspellingen
‘Niks is zo veranderlijk als het weer. Waarom zou je je er dus druk op maken?’ Dat schijnt echt de denkwijze van veel mensen te zijn die je in de bergen tegenkomt. Een simpele test aan de voet van een willekeurige berg zal je de waarheid duidelijk maken: vraag maar eens aan de eerst 10 mensen of ze voor vertrek hebben nagevraagd (op wat voor wijze dan ook) wat voor weer ze konden verwachten. Een groot deel van de mensen zal je vertellen dat ze dat niet hebben gedaan en gewoon af gaan op de situatie zoals die er nu is. Bovendien menen veel mensen dat voorspellingen vaak toch niet kloppen en het dus zonde van je geld is om de speciale meteo-nummers te bellen voor nauwkeurige informatie. Die vlieger gaat echter niet op, want zeker voor de eerstkomende 24 uur is de voorspelling vaak zeer nauwkeurig. Zeker in berggebieden, waar men het weer vaak net iets scherper in de gaten houdt.
Onervaren medewandelaars
De langzaamste van de groep bepaalt het tempo waarin gelopen zou moeten worden. Althans, dat zou zo moeten zijn. Bedenk je dit niet van tevoren of hou je je er tijdens de tocht niet aan, dan kan dat voor nare of zelfs gevaarlijke situaties zorgen. Bedenk maar eens wat er gebeurt als die 4 uur durende tocht op eens 6 blijkt te zijn en je dus ruim een uur in het donker moet doorlopen. Of andersom: als je na 3 uur boven op de top staat om er daar achter te komen dat de langzaamste van de groep zich volledig op heeft gelopen en dus geen stap meer kan verzetten. Het klink logisch, maar hoe vaak zie je de volgende situatie bij een groepje wandelaars: voorop lopen de snelste en beste getrainde mensen, om de zoveel tijd stoppen zij even om te wachten op de langzamere mensen uit de groep. Zodra die zijn bijgetrokken lopen de anderen weer door en heeft de langzaamste van de groep dus nauwelijks tijd om bij te komen. Enig idee hoe vermoeiend of frustrerend dat kan zijn? Met alle gevolgen, zowel voor de gezelligheid als de veiligheid, van dien.
Uitdroging
‘Water is zwaar, het weegt immers een kilo per liter. Wil je dus besparen op gewicht, dan neem je gewoon minder water mee dan nodig is. Waarschijnlijk kom je onderweg toch nog wel een waterbron of ander soort dorstlesser tegen.’ Geloof het of niet, er zijn legio mensen die er zo over denken. Niet in de warme zomermaanden, maar ook in de koude winter dien je echter altijd te bedenken dat voldoende drinken van levensbelang is. Vaak een beetje drinken is meestal beter dan af en toe een enorme teug uit je waterfles. En heb je eenmaal dorst gekregen, dan is dat een teken dat je te lang hebt gewacht met je vocht aan te vullen. En dorst kan niet alleen tot uitdroging leiden. Vaak verlies je ook al snel je concentratie als je dorst hebt en ben je dus veel minder serieus bezig met het kijken waar je je voeten neerzet. Een enkel is zo verstuikt en dan heb je helemaal een probleem. Ga ook niet blindelings uit van de riviertjes en bronnen die op een kaart staan genoemd: zeker in de zomermaanden staan rivierbeddingen vaak droog en zijn bronnen veel minder sprankelend dan je wellicht zou willen.
Overmatig gebruik van wandelstokken
Je ziet steeds meer mensen wandelen met stokken in de bergen. Lekker makkelijk inderdaad, want je kunt er op leunen en ze goed gebruiken om je evenwicht te bewaren. Er is echter ook een groot nadeel aan het overmatig gebruik ervan: je raakt er zo snel aan gewend dat je steeds meer moeite zult krijgen om tredzeker te lopen zonder stokken en je gevoel voor balans wordt ook niet meer getraind. Vergelijk het maar met het overmatig gebruik van een GPS: veel mensen vertrouwen zo blindelings op dit stukje elektronica dat lege batterijen of een defecte ontvanger midden in de natuur voor de grootste problemen kan zorgen. Sommigen gebruiken zelfs geen gewone kaarten meer of zouden niet weten hoe ze een kompas moesten gebruiken (of laten deze zelfs thuis). Bijkomend gevaar bij wandelstokken is het oneigenlijk gebruik als pikkel: mensen die de wandelstokken gebruiken om zich zo veiliger te voelen bij het oversteken van een sneeuwveld of het traverseren langs een gladde wand.
In een volgend thema-artikel zullen 5 andere risico's besproken worden.
Link:
NKBV (cursussen)
Weer.startpagina.nl
Training (Tweevoeter.nl)
Drinken tijdens het wandelen
Leki (wandelstokken)
Grandes Espacios
Mogelijke gevaren van wandelen in de bergen
|