De Opruim-Hike (OH)

Om ons genot in de Natuur van Nederland nog groter te maken, is er het plan opgevat voor een Opruim Hike. De beginselen voor de OH kwamen voort uit ergernissen van (actieve)bezoekers van de Hiking-Site.nl.

Velen onder ons zijn op vele vrije momenten in de Nederlandse natuurgebieden aanwezig. Ook wordt we veel gebruik gemaakt van de zogeheten paalkampeerplaatsen. Steeds meer medelanders zoeken de rust van een natuurgebied om de dagelijkse beslommeringen van het werk even opzij te zetten en tot rust te komen in de frisse buitenlucht. Zover niets bijzonders, ware het niet dat ook de stadse trekken worden meegenomen.
Rotzooi wordt in een grote stad vaak zomaar op straat gegooid en om je verstaanbaar te maken moet je boven het geraas van de snelweg uit zien te komen.
Voor het bos betekent dat, dat de wandelpaden en mooie picknickplaatsen worden voorzien van snoeppapiertjes, lege blikjes en dergelijke. Een bezoeker van de Hiking-Site.nl heeft bij een paalkampeerplaats een goed gevulde vuilniszak gevonden. Dat de rommel bij elkaar geraapt is, is goed, maar de zak moet ook mee naar huis of een afvalbak. Dat valt onder de 'gedragscode' voor het gebruik ervan. Langs een bospad komt echt niet de gemeente reiniging langs, ook niet als je de toeristenbelasting hebt betaald.
Geluidsoverlast is ook steeds meer in de natuur te vinden. Ik hoor nog een kind roepen bij een wildscherm op de Hoge Veluwe mét een bordje 'Stilte Gebied' "MAMA! HERTJES!" En moeders was zwaar beledigd toen ik ssst zei.
Willen we tastbare en niet tastbare vervuiling in de natuur? Nee is het unaniem antwoord. Maar wat doen we eraan? Gedragsregels helpen schijnbaar te weinig. Mensen moeten weer opgevoed worden en honden weer aan de lijn waar dat is geboden.

Om een goed voorbeeld te geven is de Opruim Hike in het leven geroepen. Het oorspronkelijke plan was om in een natuurgebied met vuilniszak en papierprikker opstap te gaan om een goed en duidelijk statement te maken: Natuur moet natuur zijn, schoon met de daarbij horende geuren en kleuren. Helaas liet de medewerking van een natuurbeherende instantie het afweten. Via een omweg zijn wij op de Natuurwerkdag behulpzaam geweest bij een werkgroep in Abcoude, centraal in Nederland.

Het werk bestond hier uit het knotten van wilgen en het verwijderen van opslag, oftewel het herstellen van cultuurhistorische natuur. Om negen uur 's ochtends zijn we verwelkomd met een kop koffie en enige uitleg over de bedoeling van de dag en hoe het werk gedaan moest worden. Daarna konden we aan de slag, onder ons ook onze webmaster die op het laatste moment nog even in de rats zat met de grote hoeveelheid van afmelding. Uiteindelijk waren wij toch wel redelijk vertegenwoordigd.

De wilgen zijn behoorlijk geknot en veel lui zweet is in Abcoude achtergebleven. Onder grote belangstelling en geestelijke bijstand heeft ook Raymond een onwillige knotwilg ontdaan van haar kruin. Naast de goede verzorging in de vorm van koffie, thee, limonade en soep bij de lunch heeft iedereen genoten van de stralende dag. De voorspelde regen bleef gedurende dag achterwege. Na gedane arbeid is het goed toeven. Op de strobalen in de stal is er nog wat na gekeuveld over de dag en al gauw sloeg het over in gedane ervaringen van wandelgebieden. Dit was het sein voor afscheid en wat laatste inkopen voor de avond. Want er zou gekampeerd worden. Henk had voor ons een camping op een jachthaven uitgezocht nabij de Vinkeveense Plassen. Bij aankomst bleek Erwin Kroll toch gelijk te krijgen. Er druppelde water vanuit de hemel op ons en de grond. Onze kamplek was zeer gering qua afmeting maat alle tenten en een tarp, konden er staan. Casper wou zonodig tarpen, maar Pa 'Hekkie' krabbelde al een beetje terug.

Voor het diner is er afgereisd naar een eetcafé in Abcoude. De entourage was redelijk te noemen, maar erg vriendelijk was men niet voor een groep van tien personen, terwijl voor de prijs je minstens een glimlach en warm eten kan verwachten. Helaas, de waarheid was hard voor de portemonnee en deed naar ouderwetse koffie verlangen. Daar werd op de camping door Hekkie voor gezorgd. Echte gekookte filterkoffie in de motregen. De koffie is bij alleen zeer goed ontvangen. Toen de motregen stopte en het regen werd was het al snel over met de pret. Nog nooit lag men op een Club Hiking-Site.nl event zo vroeg al in de slaapzak, ongeveer 23.00 uur.

Om 03.00 uur werden we opgeschrikt door een luchtalarm dat een tijd bleef aanhouden. Onze jongste deelneemster wilde blijkbaar nog door feesten. Toen tijdelijk het alarm werd uitgeschakeld door slaap was om 05.45 uur onder de tarp gevloek en gelach te horen. De wind was in de loop van de nacht gedraaid waardoor de regen onder de tarp kwam en er zich een waterplas tot in de tarp had gevormd, de 'Hekkies' zette de nacht in de auto voort. Kort daarna ging ook het luchtalarm weer af en was het om 07.00 uur een mooie tijd om uit de veren te komen en te ontbijten bij bewolkt maar droog weer. Op het moment dat de haringen uit de grond werden gehaald ontwaakte de regen uit haar sluimer en viel rustig in een zachte waas op ons neer. Het kon de pret niet meer drukken… Ons blonde licht, de dochter van 'Brie', verblijde ons nog met zeer fraaie dans optredens in plassen en modder waardoor ze ook haar derde schone broek wist te vervuilen, waar moeders niet op zat te wachten.
Nu de auto's gevuld waren met natte tenten en klamme kleding is besloten dat wandelen erg leuk is, maar dat er voor een andere keer ook nog energie overgehouden moest worden. Een ieder keerde rond 11.00 uur huiswaarts nadat de dame van de camping ons niets in rekening bracht.
Op mijn weg terug zag ik steeds meer blauwe lucht verschijnen en terug op mijn stek in Noord-Holland brak zelfs de zon door.
Een stralend einde van een weekend wat anders dan anders was en vol al dan niet georganiseerde chaos. Het na genieten kan weer beginnen!

Dirk Sybenga