Vroege Voorjaarswandeling rondom Bergen op Zoom

Op 30 maart jongstleden verzamelden na een oproep van mij op het prikbord van Club Hiking-Site in totaal 14 mensen en 3 honden zich bij het station Bergen op Zoom.
Een aantal oude bekenden en wat nieuwe gezichten, en perfect wandelweer! Kortom, alle ingredienten voor een geslaagde Hiking-Site club meeting waren weer aanwezig en de hele groep vertrok richting de bossen die ten westen van Bergen op Zoom liggen.
Na de eerste kilometers door de buitenwijken van Bergen gewandeld te hebben kwamen we aan in de bossen en de kinderboerderij "t Appeltje alwaar er eerst een zogenaamde horecastop werd gehouden.
Na de thee, koffie of chocomel begon dan eindelijk de echte wandeling: In een boog om Bergen op Zoom heen, net zolang tot de klok ons vertelde dat het tijd werd om de kortste weg naar het centrum te pakken. Om 5 uur hadden we namelijk een afspraak in O'Clannahans, de lokale Ierse pub, voor een hapje en drankje.
De wandeling zelf was gewoon een heerlijke tocht, door afwisselende soorten bos, hei en hier en daar een ven, iets waar de honden van Duncan bijzonder blij mee waren. Helaas voerde een stuk van de route ons langs een weg waar de honden aan de lijn moesten, maar de enorme "zandbak" waar ze weer los mochten maakte weer veel goed. Hoewel de honden het aan de lijn waarschijnlijk wat minder prettig vonden waren er toch ook deelneemsters die graag een hond leenden en zich lekker voort lieten trekken.

Intussen waren zoals vanouds op dit soort tochten vreemden kennissen geworden, en kennissen zo langzamerhand vrienden. Volop gesprekstof en een groot deel hiervan gaat over nog te organiseren tochten: Een tipje van de sluier: We willen met een paar mensen een tocht in het donker organiseren door de Botlek. Ook zo'n gigantisch industriegebied is een landschap, met een totaal eigen sfeer en voor veel mensen toch ook een bepaalde charme. De geluiden, lichten maar ook geuren geven zo'n gebied iets levends en het straalt een enorme energie uit. Maar hierover zullen vanzelf berichten verschijnen op het prikbord. We gaan in ieder geval kijken of we in het dorpje Heenvliet, pal aan de rand van het gebied, kunnen overnachten op een evenementen terreintje.

Nu weer terug de frisse lentelucht in:
Na nog een korte horeca stop besloot ik dat we de ronde van Bergen moesten afbreken om nog via een niet al te rottige weg terug naar het centrum te lopen en na een stop bij het NS station om de eerste 2 vertrekkende deelnemers af te zetten waren we mooi op tijd om voor de pub nog even een terrasje te pikken.
De Guinness en Murphy's smaakte best na zo'n tocht en ook over het eten niets dan goeds te melden, al mochten voor sommige hongerige hikers de porties gerookte zalm wel wat groter zijn.
Na het eten begonnen de mensen zo langzamerhand met verschillende redenen op te stappen totdat Anja, Fred, Len en ik nog over waren.
Om een uur of 11 waren we de band een beetje beu en stapten ook wij op.
Anja met het autootje en de overige 3 te voet.
Een uurtje later zat het lopen er ook voor ons dan toch echt op, en na nog een slaapmutsje verdween iedereen naar haar of zijn bed.
Dit keer geen "spannende" avonturen, bijzondere gebeurtenissen of spectaculaire vergezichten te melden, maar het is voor de meesten een heerlijke tocht van tussen de 20 en 25 kilometer geworden door mooie bossen op een van de eerste mooie lentedagen van 2002.

Mijn dank gaat uit naar de deelnemers, want die zorgen met zijn allen uiteindelijk voor de sfeer, ik heb alleen maar een leuke wandeling uitgezet in een gebied dat ik vrij goed ken.

Over een paar maanden zal ik de planning starten voor de 2e Hiking Site Nachthike in de omgeving, een evenement van een totaal ander kaliber, waar ik nu al naar uitkijk.
Maar voor die tijd zullen wij elkaar vast nog wel ergens anders zien.

Afsluiten wil ik met de spreuk die in de Ierse pub op de muur staat geschilderd, en die Jurgen van Vliet terecht bestempelde als bijzonder van toepassing op de het hele Hiking Site Club gebeuren:
There are no strangers, just friends you haven't met.

Rob Plas