"Op Pad beurs"
Zoals ieder jaar waren de verwachtingen weer hoog gespannen. Zoals ieder jaar viel 't ook weer een beetje tegen. Je kan je er over opwinden, maar dat is niet verstandig, en dat zal ik dan ook maar niet doen..
Een absoluut hoogtepunt vond ik de lezing van Göran Kropp.. De Zweedse avonturier die in 1996 van Zweden naar Nepal fietste (13000 kilometer), al zijn benodigde materiaal zelf meenam, in alpine stijl de top haalde, en weer terug fietste.. Vooral na de dodelijk saaie lezing van Frits Vrijlandt, slechts saai commentaar bij vertoonde dia's, was deze grappige, boomlange, ijzersterke Zweed een pareltje in de dag..
Zijn kracht ligt volgens mij in de zuiverheid waarmee hij dergelijk avontuur tegemoet treedt. Hij draagt zijn eigen spullen, gebruikt geen aanvullende zuurstof, gebruikt geen vaste touwen, kookt zijn eigen potje etc. etc. Circus Everest is de laatst jaren steeds meer een verzamelplaats geworden voor mensen die veelal slecht voorbereid denken deze top 'even te zullen halen'. Als je dan bedenkt dat deze man zichzelf gedurende negen jaar op soms behoorlijk Spartaanse wijze heeft voorbereidt op de hoogste top ter wereld is het niet vreemd dat hij in Everest Base-Camp van de ene verbazing in de andere viel.
Enige anekdotes: Een Russisch echtpaar, waarvan de man actief parapenter is, wilde graag eens samen vliegen. Ze beklimmen samen een wand van 700 meter naast het base camp. De man bind de vrouw (in tijgerleggings..) aan tien meter touw.. bindt zichzelf aan de andere kant van het touw en springt. De vrouw bungelt 10 meter onder hem, en zolang ze vliegen gaat het goed. Pas in de lucht denkt deze Rus na over de landing.. dat deze nogal hard was laat zich raden. Gebroken ledematen waren het gevolg.
Een expeditie uit Zuid-Afrika verbaasde zich ter plekke dat er zoveel sneeuw en ijs op de berg was. Ter plekke moesten dan ook de nodige ijsklimoefeningen gedaan worden. Er waren erbij die nog nooit een stijgijzer gezien hadden.
Tegelijkertijd loopt er een dwaas rond met zijn navelstreng op sterk water. Om de een of andere reden wil hij deze op de top achterlaten en dit is zijn vierde en laatste poging om hierin te slagen, anders gaat zijn vrouw van hem scheiden is hem belooft..
Een Fransman had bedacht de Everst per crossmotor te bedwingen.. Onmogelijk om door de Khumbu-ijsval te komen besloot hij zijn motor te demonteren… handmatig te vervoeren door de ijsval.. voorbij de ijsval alles weer in elkaar te zetten om na een week van gesleep en gesjouw in totaal 200 meter te rijden op zijn motor tot het terrein het niet meer toeliet…
Als je deze anekdotes combineert krijg je wel een heel grappig beeld van het base-camp op Mount Everest.. Stel je voor: Een gillende Russin in tijgerleggings zweeft over het base camp.. Een aantal negers volgt een cursus ijsklimmen op wat ijstorentjes van een meter of drie hoog.. Een Fransoos die met een motorfiets in de weer is en een gek met z'n navelstreng in een potje… waanzin compleet.
Waar een wil is is een weg is de boodschap van Kropp. Maar wel op eigen kracht! Als je iets doet, doe het dan ook goed, hoelang het ook duurt. Geduld en zelfdiscipline zijn steekwoorden. Vele jaren van training en ontberingen zijn nodig om zoiets verantwoord te doen. Dit slag mensen hoort thuis op dergelijke bergen. Geen dwaze fransoos met een motorfiets of een trut in een tijgerlegging die zichzelf en anderen onnodig in gevaar brengen.
Dat je daarna, zonder jezelf op de borst te slaan, op zo'n grappige wijze over zo'n een onderneming kan vertellen is denk ik voor weinigen weggelegd. Dit soort mensen moeten we zuinig op zijn. Ze motiveren en inspireren anderen. Houden je een spiegel voor, maar blijven bescheiden. Ik ga zodirect even kijken op http://www.kroppaventyr.se/ , zijn homepage … kijken of ik een boek van deze vent kan kopen. Hij organiseert ook trektochten in Nepal, en ik weet nu zeker, als je met deze Zweed op tocht gaat, hoef je je geen seconde te vervelen.
Martin Swinkels
|