Schrijfblok-verhalen uit 2001

"Expeditie Lake Baikal" (Frank Beekman)
De start van onze trekking bewijst al een ware survival te zijn, opeengepakt in doorgezakte stoelen in een decennia oud toestel vliegen we al schuddend en krakend van Moskou naar Kransnoyarsk, een Siberische stad aan de Jenisejsk rivier, zo'n 6000 kilometer oostwaarts. lees verder...

"Rust" (Niels Buijtendijk)
Na een paar uur lopen, maak ik mijn tas snel open om lekker bakkie koffie te zetten. Toen pas kwam ik er achter. Bloed! Na 's goed kijken kom ik er achter dat het van mijn handen afkomstig is. lees verder...

"Zwei mahl?" (Gerard den Toonder)
'Volgens mij is dat de Höhe Riffler , manne!', probeer ik mijn 6 tochtgenoten voor de gek te houden, als er een hoge en mooi vrijstaande berg opdoemt. Wij zijn nog maar net vertrokken uit de Olpererhut op weg naar het Friesenberghaus; de Olperer ligt achter ons. lees verder...

"Bordeaux" (Peter Meier)
Ik was weer eens een aardig stukje van huis weg. 2 Dagen terug stond ik 's ochtends aan de oprit van de A2 Nieuwegein/IJselstein met mijn rugzak in de berm die, nog beslagen was van de ochtenddauw die op dit tijdstip van de dag nog niet door de zon tot verdampen toe was gedwongen. Het was net halfacht en eigenlijk wou ik in Luxemburg een deel van een wandelroute, de G.R. 5 te gaan lopen en in gedachten, wachtend op de eerste auto, dacht ik er aan, dat een groot deel van de auto's die mij steeds sneller accelererend voorbij reden een paar kilometer zuidelijker de A27 op zouden gaan richting Breda. lees verder...

"Inloop perikelen" (Mark Donners)
Wat te doen als het inlopen niet zo uitpakt als in eerste instantie de bedoeling was? . Je hebt een geweldig plan opgesteld om in te lopen, althans dat denkt je. Je gebruikt een methode welke tot op deze ene keer telkens opnieuw zijn succes heeft bewezen. Rustig en kalm beginnen, een gemakkelijke route met niet te veel hoogte verschil en tevens een goed begaanbare weg. lees verder...

"Luik" (Peter Meier)
Ik was moe, had mezelf al een week niet geschoren. Ik had dikke wallen onder mijn ogen die ik onder een commandopet probeerde te verbergen en Ik had de laatste twintig uur niet geslapen. Ik was die ochtend uit de nachtdienst gekomen en nadat ik had ontbeten en me had gedoucht, had ik de eerste de beste trein genomen naar Maastricht. Daar stapte ik over op de drugstrein naar Luik. Zo werd dit boemel treintje ook wel genoemd omdat veel Belgische drugs verslaafden deze trein naar Maastricht namen om daar hun spul te kopen en te gebruiken. lees verder...

"Natuurbescherming" (Per Wijnands)
Begin april ben ik met een stel vrienden een weekend in de buurt rond Rocherath (België) geweest. We overnachtten er in een gehuurde pipo-de-klown-en-mama-lou-wagen. Ik ken de wagen nog, omdat ik er oud en nieuw gevierd heb. Er was nog niets veranderd ten opzichte van de laatste dag van afgelopen en de eerste dag van dit jaar. Behalve dat er nu geen sneeuw lag en dat er op de plaats waar we destijds de stront uitgegoten hadden nu een bruine vlek in het gras was ontstaan. lees verder...

"De Crête de Vars…" (Martin Swinkels)
Na een paar fantastische dagen in de Belledonne vervolgen we de weg zuidwaarts. Aan het eind van de mooie rit door de bergen komen we aan bij een fantastische camping. We willen een dag rustig aan doen. Lekker trutten bij de tent. Een beetje bij-eten, douchen en de was doen. Misschien maken we ook nog wel een dagtochtje in de buurt. lees verder...

"Fietsen in Ierland" (Ellen Tettelaar)
Als om vijf uur 's morgens de wekker gaat staan de fietstassen al ingepakt klaar in de gang. We hoeven alleen maar onder de douche te springen, de fietsen op te tuigen en naar het Centraal Station te fietsen. Daar vertrekt om iets voor zevenen de trein naar Schiphol, vanwaar we naar Cork in Ierland vliegen. Ierland staat al een paar jaar op ons verlanglijstje, maar op een of andere manier kwam het er steeds niet van. Dat had vooral met het Ierse klimaat te maken. Bij een zomervakantie hoort naar ons idee zonneschijn. Iets waar je in Ierland niet al te zeer op moet rekenen. En daarom hadden we elk jaar wel een excuus om voor een andere bestemming te kiezen. Maar nu gaat het er dan toch van komen. We hebben ruim drie weken de tijd om de zuidwest kust van Ierland te verkennen. Op de fiets. lees verder...

"Zomer 1999: Kvikkjokk-Jäkkvik" (Henk Kersten)
Dat was me een verjaardag. Een dag vol hoogte- en dieptepunten. Louis en ik zochten een plaats om Sartajåkkå over te steken, een rivier die de uitloop vormt van een keten van meren die bij Vaimok begint. Maar dat lukte niet. De brug, die er vroeger wel was, was vernield. Alleen de staalkabels hingen er nog, met een paar dwarsbalken. Verder stroomde de rivier te sterk over grote stenen, of het water was te diep. Oversteken was dus een groot probleem. Louis was zeer teleurgesteld dat het niet lukte, onze tocht was bijna ten einde. lees verder...

"Wat blijft; de herinnering, de droom, heimwee en voldoening" (Gerard den Toonder)
Donker is het, stikdonker zelfs als ik m'n hoofd uit de slaapzak steek. Dan wurm ik mijn linkerhand eruit, daarna de rechter waarmee ik op het lichtknopje van m'n horloge druk. 4.35 u. Wakker geworden van de kou en weten dat het nog erger wordt, steeds kouder. Wachten tot het licht wordt, lichter. Net genoeg om op te breken en verder. Huiveren en rillen. Oprollen en de slaapzak vaster om me heen trekken. Omdraaien, merken dat ik naast het matje lig. Luisteren naar de totale stilte. Van de gapende ruimte om me heen, de zwarte nacht in dit niemandsland. lees verder...

"Onmisbaar…" (Dirk Sybenga)
Zoals bijna altijd, trek ik er alleen opuit. De bestemming is zoals gewoonlijk Zweden. De reis er naar toe is vrij eenvoudig doordat ik met mijn ouders mee kan reizen naar het Hoge Noorden. De rugzak gepakt, tent, slaapzak, brander, eten en al dat soort dingen voor een hike van een paar dagen. De stevige schoenen aan en gaan. Vrolijk op pad door een geest verruimend landschap, overmeesterd door de ruimte afgewisseld door heuvels, bosjes en de bergtoppen met eeuwige sneeuw lonkend in de verte, maar nee, dat laatste is niet mijn doel. lees verder...

"De laatste loodjes wegen het minst" (Maarten van Loon)
Was ik maar postzegelverzamelaar of dammer geworden. Maar nee hoor, ik moet zonodig weer avonturier zijn. Waarom ik het mezelf elke keer weer aandoe is me een raadsel, maar toch broeit er om de zoveel tijd weer iets dat me weer er op uit doet trekken. lees verder...

"Warning; entering this shop may change your life!" (Rob Plas)
Een sticker met deze tekst straalt me tegemoet als ik naar de voordeur van een buitensportzaak in het zuiden van het land toe loop. Glimlachend realiseer ik mij dat deze reclamekreet van de firma Gore geen loze is. Zo'n 13 jaar terug stonden mijn vrouw (toen nog vriendin) en ik hier ook, omdat we vonden dat we een paar comfortabele schoenen nodig hadden voor onze geplande vakantie in de Ardennen. lees verder...

"(Ge)mist…" (Dirk Sybenga)
Alleen erop uit, ik wil niks anders meer. Voor een dagtripje alleen wat eten en een lege veldfles mee in een daypacker, de kaart in de hand. Die en mooie bergtop ligt lonkend, aantrekkelijk dichtbij en lijkt makkelijk te overmeesteren. De mensen in het dorp vertellen dat je vanaf de top een mooi uitzicht hebt over de Noorse Fjorden, makkelijk in een dag te doen, heen en terug vanaf de stuga. lees verder...

"Stoempen langs de Rijksweg" (Martin Swinkels)
Het is toch altijd weer een verassing wat je tegenkomt op je trektocht. Sommigen zijn om nooit te vergeten.. anderen vergeet je als vanzelf. Soms blijven slechts flarden van herinneringen hangen. Bij het bepalen van de tocht gebruik ik het liefst een gidsje. Dit bespaart je meestal de kosten van iedere keer een nieuwe kaart kopen en vaak staat er aardige randinformatie over de streek in. lees verder...

"De Mont Blanc, en andere kleine ongemakken" (Rob Plas)
In de zomer van 1999 heb ik een poging gewaagd om via de zogenaamde normaalroute de Mont Blanc te beklimmen onder begeleiding van de organisatie van Edward Bekker, en hier volgt een kort verslag van hoe dit allemaal tot stand is gekomen. lees verder...

"Kompas, hoe werkt dat ding?" (Dirk Sybenga)
Ieder najaar als ik net terug ben, begint het alweer te kriebelen. Was ik nog maar in Scandinavië, vrijheid, blijheid. Komend jaar wat beter voorbereiden, dat uitstapje in Noorwegen is nog maar net goed gegaan. Voordeel van toen is wel geweest dat mijn kistjes nu perfect zijn ingelopen en vragen om een nieuwe uitdaging. De plannen zijn snel gemaakt, de Hamra moet en zal bedwongen worden. Na ¾ jaar wachten c.q. studeren, is het dan eindelijk zover. lees verder...

"Kano plezier?" (Zenno de Jong en Sandra Vial)
Tja, daar zit je dan, op een eilandje, omringt door kolkend water en met je handen in je haar omdat je niet weet hoe je hier ooit weer vanaf komt. "Hoe redden we ons hier nu weer uit" was de gedachte die door mijn hoofd spookte "Moeilijkheidsgraad viel mee zei het papiertje, te doen door minder ervaren kanoërs". "Neen, je hebt geen kanowagentje nodig" zei de man van de kano verhuur. Met een zucht ging ik zitten en dacht aan deze ochtend en aan hoe we hier nu weer terecht zijn gekomen. lees verder...

"Samen.." (Martin Swinkels)
Over verschillen en accepteren werd ik afgelopen voorjaar aan het denken gezet tijdens een tocht door de Eiffel. Mijn maatje Frits ( * zie verhaal Veluwe ), altijd bruisend van energie, Per, Peter, Petra en ik bezig met een driedaagse in voor ons redelijk onbekend gebied. Er stonden een aantal pittige beklimmingen op de route en 'krachten sparen' leek me niet onverstandig (ik hou het liefst wat reserve voor 'mocht het nodig zijn'). lees verder...

"Een Buitengewone ervaring" (Mark Donners)
Tijdens de laatste meters van ons eind doel, de ROFAN Spitze 2259m, werden we langzaam voorbij gelopen door een aantal senioren. Één van deze mensen kiep met een zware tas te slepen. We wisten toen nog niet dat deze man later een bijzondere waarde zou toevoegen aan deze gebeurtenis en we zagen hem eigenlijk een beetje als pakezel van zijn maatjes. lees verder...

"Extreme" (Martin Swinkels)
Ik was een poos terug bezig met een heerlijke hike en wandelde aldus argeloos als één groot opengespert zintuig met een rugzakje op de rug temidden van de schone natuur.. de kleuren en geuren absorberend als een lola-sponsje tot ik plotsklaps bijna (hij schampte m'n kuit met z'n voorwiel) voor m'n sokken werd gereden door een groepje lawaaiege mountainbikers die druk doende waren met onder veel gejoel het smalle voetpaadje aan gort te rijden. lees verder...

"Het inlopen van groentjes" (Mark Donners)
5 jaar jong was ik toen ik voor het eerst in aanraking kwam met de buitenlandse bergen. Natuurlijk ging dit gepaard met het uitgebreid wandelen. Eigenlijk kon je het toen nog geen wandelen noemen want, het grootste gedeelte van de tijd zat ik bij mijn vader op de rug, ik was immers de jongste van ons gezin. Waarschijnlijk zullen veel mensen dit herkenen. lees verder...

"Weight Watching.." (Martin Swinkels)
Grammenjagen is de missie.. Ieder overbodig stukje uitrusting blijft thuis.. Wat persé meemoet wordt geïnspecteerd of er misschien een gewichtsbesparende modificatie aan te bedenken valt.. Wat echt te zwaar is wordt vervangen voor lichter spul… lees verder...

"De milennium-bug in de Vogezen" (Sikko Kamps)
Het is maandagavond: bepakt en bezakt ontmoeten we elkaar bij de loketten op NS-station Schiphol. Hiervandaan zouden we gezamelijk via Brussel afreizen naar Colmar in de Franse Vogezen. Wij hopen hier sneeuw aan te treffen, want deze dagen zijn naast de gebruikelijke middelen zoals de benenwagen, rugzak met volledige uitrusting (tent en kookgerei) ook nog een paar sneeuwschoenen opgeladen.lees verder...

"Mijn schoenen" (Martin Swinkels)
'Schoenen vertegenwoordigen leed'.. las ik laatst ergens. '..Ze zijn duur in aanschaf, doen pijn bij het inlopen, en het onvermijdelijke afscheid gaat gepaard met gevoelens van nogal diepe melancholie…' lees verder...

"Mijn eerste keer" (Gert Dijkstra)
Daar sta ik dan, op een parkeerplaats aan het eind van de weg. Vanaf hier kun je alleen maar verder lopen. Ik eet en drink nog wat en kijk om me heen. Op de parkeerplaats staat nog een andere auto maar er is geen levende ziel te zien, ook niet in de enkele huisjes die hier staan. Vandaag ga ik een tocht maken door het Sånfjallet national park halverwege Zweden, met een rugzak met als inhoud mijn camera, een verrekijker, een stuk of wat boterhammen, een fles met aangelengde limonade, een simpel plaatkompas en een kaart van deze omgeving, schaal 1 op 25.000. lees verder...

"Bivak" (Martin Swinkels)
Het kiezen van een bivakplek is altijd een leuke uitdaging. De plek van je bivak bepaalt in hoge mate het plezier dat je aan een tocht beleeft. Ikzelf bevindt me, tijdens een hike, het grootste deel van het etmaal in het bivak. Onderweg ben ik hooguit 10, 12 uur per dag. De rest van de tijd verzorg ik mezelf in de breedste zin des woords. Dat betekent slapen, koken, eten, wassen, relaxen, etc.. etc. lees verder...

"Voortaan wel voor je kijken hé" (Jurgen "GlowDog" van Vliet)
Het is een prachtige zonnige morgen in het meest zuidoostelijke deel van IJsland. Die ochtend vertrokken we vanuit Egilsstadir richting Höfn. We waren inmiddels tussen Djúpivogur en Höfn aanbeland en mijn maag begon om iets eetbaars te roepen. "Waarom stop je ?" vraagt mijn vriendin. Ik wijs naar een bandenspoor dat vanaf de weg richting de kust loopt, "Misschien is het wel een leuke route langs de kust, leuk plekje om een boterham te eten". "Het is wel allemaal grind, lukt dat met de camper ?" vraagt ze. lees verder...

"Survival.." (Martin Swinkels)
Interresant vind ik de mensen die aan survival doen.
Je hebt ze die holen graven en onderkomens bouwen, die met een houtje en een touwtje vuurtjes stoken, konijntjes en visjes vangen met een lijntje en een veiligheidsspeld. Zelf gereedschap en kleding makend van wat de wildernis biedt. Zo zichzelf jarenlang in leven houdend in grote afzondering temidden van de woeste natuur. lees verder...

"Voorzichtig zijn.." (Martin Swinkels)
Voorzichtig moet je zijn als je bijvoorbeeld hout hakt of zaagt. Ik ken er een die weleens een afschampende bijl vol zijn scheenbeen in sloeg, een hoop gebrul maar een stoer litteken als gevolg.. Grappiger is het geval van de brekende draadzaag. Dat je jezelf een uppercut geeft met een bloedneus of afgebroken voortand tot gevolg. Als je dan vervolgens een kampvuur maakt moet je wederom een hoge mate van voorzichtigheid betrachten. Één smeulend vonkje op je tent, je jas of je nagelnieuwe peperdure slaapzak maakt in een oogwenk een behoorlijk gat.. lees verder...

"Veluwe...vorige week" (Martin Swinkels)
Hee Swink… Ben je wakker..? Kom op man.. Tis mooi weer.. !Kreunend bevrijd ik me uit de warme omhelzing van mijn slaapzak.. Het is kwart voor zes en buiten iezig koud. Dat betekent actie.. Snel deruit.. Rugzak pakken en wegwezen.. lees verder...

"Gidsjestijd" (Martin Swinkels)
Hoe rekbaar begrippen als geduld, avontuurlijk en saamhorig kunnen zijn merk je als je met je wandelgroep, na een uurtje of zes struinen, de in het trekking-gidsje beschreven markante witte berk in het dennenbosje rechts van het pad niet kan vinden. Het te volgen pad zou zich daar tegenover bevinden. En daarna nog een uur tot de beek. lees verder...

"Op Pad beurs" (Martin Swinkels)
Zoals ieder jaar waren de verwachtingen weer hoog gespannen. Zoals ieder jaar viel 't ook weer een beetje tegen. Je kan je er over opwinden, maar dat is niet verstandig, en dat zal ik dan ook maar niet doen.. lees verder...

"Indoor Outdoor…" (Martin Swinkels)
Net als bij de rugzak eigenlijk…Deze hoort comfortabel te zitten en zich in enige mate aan te passen aan het lichaam van de gebruiker. Als de rugzak eenmaal ècht vol zit en je op het punt staat op pad te gaan is er meestal echter een heel ander gevoel dat overheerst. Ik heb de mijne, een behoorlijk goeie, vanochtend ingepakt. Kant en klaar voor een 5-daagse Mont Blanc-overschrijding mèt twee bivaks haalt hij amper de 13 kilo... maar wat is daar in vredesnaam comfortabel aan???! lees verder...

"De Kaarthoekmeter" (Martin Swinkels)
Toen ik onlangs een inventarisatie maakte van al mijn in de loop der tijd verzamelde buitensportspul kwam ik ineens de reeds lang vergeten kaarthoekmeter tegen. Al zo'n 15 jaar bezit ik zo'n apparaatje, maar heb 'm dus al jaren niet meer gebruikt. Lang geleden gebruikte ik hem bijna dagelijks voor mijn werk, en besloot daarna deze in een verborgen vakje van mijn rugzak te stoppen, zodat ik hem later voor de buitensport kon gebruiken. lees verder...

"Wat had er kunnen gebeuren…?" (Martin Swinkels)
Vanaf het spekglad bevroren paadje kon je makkelijk vallen. De ijskoude (lazy) wind (tends to go through you, not around you) blaast sneeuw en ijzel in mijn gezicht, terwijl het steeds moeilijker zoeken wordt naar de volgende steenman. De Pen-y-Fan, Brecon Beacons, Wales, hartje winter. Door de keiharde windvlagen glij ik regelmatig uit en roetsj dan over het keiharde pad een stuk naar beneden. lees verder...