foto In het schrijfblok komt telkens een nieuw (reis)verhaal over de belevenissen van bezoekers van de site. Ook jij kunt jouw verhaal insturen voor publicatie.

"(Ge)mist…"

Alleen erop uit, ik wil niks anders meer. Voor een dagtripje alleen wat eten en een lege veldfles mee in een daypacker, de kaart in de hand. Die en mooie bergtop ligt lonkend, aantrekkelijk dichtbij en lijkt makkelijk te overmeesteren. De mensen in het dorp vertellen dat je vanaf de top een mooi uitzicht hebt over de Noorse Fjorden, makkelijk in een dag te doen, heen en terug vanaf de stuga. De stoute schoenen aan en gaan. De legerkistjes moesten nog wat meer ingelopen worden, dus sterk afwisselend terrein is geen bezwaar, eerder een must. De voet van de heuvel, want berg is toch nogal overschat, ziet er uitnodigend uit. Het begin van het pad vanaf de weg is snel gevonden en ziet er erg netjes uit, zo te zien net gemaaid, dus eigenlijk te veel onderhouden voor mijn doen.

Al snel wordt het terrein een type waar ik wat meer van hou en het klimaat draagt ook haar steentje bij. Het gras worden keien en zandpaadjes, de temperatuur is 15oC en er schijnt een prettig zij het wat waterig zonnetje.

Na ongeveer vijf kilometer stevig doorstappen komt het pad op een openvlakte halver wege de heuvel. Het grasland blijkt het niet te zijn maar een moeras van een middelmatig kaliber, met droge voeten te doorkruisen, dit lijkt er al meer op. Bij de bosrand aangekomen is er nergens een spoor van het pad te bekennen en de kaart is bijna onbruikbaar zonder kompas, het zou toch een makkelijk te vinden route zijn? Op goed geluk dan maar… gelukt! Een kruispunt van vier paden waar ik op aan kom van uit een door mij zelf gecreeërd vijfde pad. Dit punt is makkelijk te traceren op de kaart en zie tot mijn stomme verbazing dat ik doordat mislopen een heel eind heb afgesneden, gelukkig maar want omlopen is niet mijn sterkste kant. De top is ook niet ver meer en is al in het zicht, ook al hangt er wat sluierbewolking omheen dat wel over zal waaien. Een van de zijden naar de top ziet er nogal stijl uit, gelukkig gaat er een slingerpad aan de minder stijle kant omhoog. De top is als ik halverwege ben niet meer te zien, het pad voor me nog net. Uitfrustratie dat ik straks niet van de vergezichten kan genieten schop ik tegen een steentje en wacht onbewust tot het weer neer komt. Dat duurt me toch wel iets te lang… Voor dat ik mij bewust ben dat ik het steentje neer hoor komen sta ik al stil, vlak voor een gapende afgrond die ik door de dikke mist waar ik mee ben versmolten niet heb gezien. Een diepe 'oef' komt uit het diepste van mijn lichaam.

Niet veel later toch veilig de top weten te bereiken dat een plateau bleek te zijn. Helaas kon ik de in Noorwegen op hoge punten gebruikelijke stenen berg met een logboek er in hier niet vinden, jammer, geen letterlijk bewijs van mijn aanwezigheid op die top. Na de lunch en het onderweg-uit-een-beekje-getapt-water, is het weer tijd voor de weg terug. Dit keer gewoon het pad volgen neem ik mijzelf voor. Het gemaaide pad was toch ook wel weer snel terug te vinden vanaf deze kant, maar moest ik nou rechts of links af? Waar kwam ik ook al weer vandaan? En dat moeras, ik heb het nu niet gezien. Linksaf leek mij het meest uitnodigende, dus dat maar doen. Na anderhalf uur begint het mij stierlijk te vervelen, geen afwisseling in uitzichten, bomen lijken nogal op elkaar, en hoogte verschil is er ook nauwelijks. Het pad liep paralel aan een veel lager gelegen weg die ik moet bereiken, de weg die het dal doorkruist. Zou ik die afslag al voorbij gelopen zijn? Moest ik toch rechtsaf? Een pad naar beneden bied een mogelijke oplossing. Een klein slingerpaadje langs een beek die ophoud in de beek. De waterdichtheid van mijn schoenen moet ik toch nodig eens testen, dus de beek in en al wadend, glibberend, glijdend en spetternd tot ik helemaal doorweekt ben naar beneden, gelukkig dat water naar beneden stroomt. Na weet hoelang glibberen en glijden komen de eerste tekenen van de beschaving weer in zicht, prikkeldraad. De beek gaat er onderdoor, dus ik ook. De oude jas kan hier keurig zijn werk doen, achter het prikkeldraad blijven hangen als het moet, ik heb het geweten… De beek verdwijnt in de verte uit mijn zicht door een duiker waar het door heen stroomt onder een weg door, ik had rechtsaf in plaats van linksaf moeten gaan. Uitgeput en helemaal doorweekt laat ik mij een uur later voor de openhaard in de stuga opdrogen. Ik ben geen typische mooi weer loper, het maakt mij niet veel uit, maar mist, ik denk er eerst twee keer over na om als nog te gaan…

Dirk Sybenga


Hiking-site.nl op Twitter




Share/Bookmark
homezoeken op deze sitetop van de pagina
Vertel vrienden over deze pagina

Laatste wijziging: 04-02-2025

Hiking-site.nl is een site voor actieve buitensporters, wandelaars en hikers die op zoek zijn naar informatie over materiaal, routes, navigatie, EHBO, tips en tricks, avontuur, wandelen, outdoor en buitensporten. Nieuw op deze site?
Lees dan eerst eens rustig deze pagina met informatie over Hiking-site.nl!
[home] [linken naar Hiking-site.nl] [adverteren op Hiking-site.nl]
"; } if(lC>2400) { rightAd3.innerHTML = "
"; }