foto In het schrijfblok komt telkens een nieuw (reis)verhaal over de belevenissen van bezoekers van de site. Ook jij kunt jouw verhaal insturen voor publicatie.

"Onmisbaar…"

Zoals bijna altijd, trek ik er alleen opuit. De bestemming is zoals gewoonlijk Zweden. De reis er naar toe is vrij eenvoudig doordat ik met mijn ouders mee kan reizen naar het Hoge Noorden. De rugzak gepakt, tent, slaapzak, brander, eten en al dat soort dingen voor een hike van een paar dagen. De stevige schoenen aan en gaan. Vrolijk op pad door een geest verruimend landschap, overmeesterd door de ruimte afgewisseld door heuvels, bosjes en de bergtoppen met eeuwige sneeuw lonkend in de verte, maar nee, dat laatste is niet mijn doel. Mijn doel is om weer op gang te komen, de lome benen te laten werken in plaats van ze onder mijn bureau te laten bungelen. Weg van de elektronische snelweg en de vastlopende software loop ik door een onmetelijk gebied met een kudde rendieren die op ongeveer tweehonderd meter verder voorbij raast, hun naam hebben ze mee, ook al zie ik ze ook wel eens rond een bosje stil staan of grazend op een natuurlijk weide grond. Tja, de rendieren kunnen gaan en staan waar ze willen en wanneer ze maar willen alleen rond kerstmis komen ze thuis, bij de mens, aan tafel en wie alle dagen kerstmis wil, haalt een rendierenbout in de supermarkt. Het leven van een rendier gaat over de weidse vlakken waar ik nu loop, maar niet over rozen. Ik als loop- en lastdier die de zware last van het alledaagse leven probeer ergens in de toendra van het Zweedse land achter te laten, maak nu plannen voor de nacht. Een beschutte en vlakke plek is gevonden, naast een rustige kabbelend beekje. Een mooie plaats, al zeg ik het zelf. Een mooi breed stuk in een beek voldoet uitstekend als badplaats. De kleren gaan uit en stap in het naar nu blijkt ijs koude beekje, niets is verfrissender dan dat na een hele dag lopen door verschillende terreinsoorten. Een rode sliert door het waterstroomafwaarts trekt mijn aandacht. Ik wil het volgen tot aan de bron ervan, maar als ik de rode sliert tot mij zelf aan toe heb getraceerd, blijkt het daar te stoppen, eigenlijk te beginnen. Een nagel gescheurd. De teenkant van mijn sokken zijn ook al van een nogal vreemde kleur geworden. Had ik nu mijn teennagels maar geknipt voordat en had ik er nu maar eentje bij me om, maar nee, het enige dat een beetje redding bied is een vlijmscherp zakmes om de stukken die nog over zijn bij te snijden zodat ik morgen weer verder kan, een pleister erop, ben ik nou echt zo dom? Niets van dat al bij me. Je mist pas iets, als je het nodig hebt en je hebt het niet bij de hand. Een hike met alleen een nagelschaartje, pleisters heb je dan niet nodig, zou dat niet wat zijn?

Dirk Sybenga


Hiking-site.nl op Twitter




Share/Bookmark
homezoeken op deze sitetop van de pagina
Vertel vrienden over deze pagina

Laatste wijziging: 27-03-2024

Hiking-site.nl is een site voor actieve buitensporters, wandelaars en hikers die op zoek zijn naar informatie over materiaal, routes, navigatie, EHBO, tips en tricks, avontuur, wandelen, outdoor en buitensporten. Nieuw op deze site?
Lees dan eerst eens rustig deze pagina met informatie over Hiking-site.nl!
[home] [linken naar Hiking-site.nl] [adverteren op Hiking-site.nl]
"; } if(lC>2400) { rightAd3.innerHTML = "
"; }