Met de hond op pad

Veel mensen hebben een hond als huisdier en nemen deze enkel mee voor het dagelijkse 'uitlaten'. Aan een lange wandeltocht kan de hond echter net zoveel plezier beleven als het baasje, mits het baasje een beetje goed is voorbereid.

Een gehoorzame hond
Belangrijkste voorwaarde voor het zonder problemen mee kunnen nemen van de hond op een (lange) wandeltocht is dat de hond gehoorzaam is. Hiertoe kan eventueel een cursus gevolgd worden, maar in principe is het voldoende als de hond enkele basisbegrippen als 'blijf', 'af' en 'kom hier' zonder aarzelen gehoorzaamt. Ook moet de hond begrijpen dat hij niet 10 kilometer lang de baas kan voortsleuren door continu aan de riem te trekken. Dat is zeer vermoeiend voor het baasje, maar niet minder voor de hond zelf.

Self-supporting
De baas hoeft zich in elk geval niet echt zorgen te maken als het gaat om extra bagage die meegenomen dient te worden. Honden, zeker de iets grotere soorten, zijn in hoge mate self-supporting. Een hond kan makkelijk zijn eigen voer dragen en water is er op een tocht nagenoeg altijd wel te vinden. Er zijn kleine honden-rugzakken te koop die de hond in staat stelt om een redelijke hoeveelheid voer te dragen. Veel is echter niet nodig voor een dagtocht: de eigen bak, wat vers voer en een speeltje zijn al voldoende. En dat de hond aandacht krijgt is zeker; de hondenrugzakken zijn immers nog niet zo ingeburgerd op de Nederlandse wandelpaden. De baas zelf hoeft alleen enkele hondensnoepjes bij zich dragen om de hond af en toe een beloning te geven, en uiteraard de riem.

Aanlijnen
Wat sommige hondeneigenaren zich niet realiseren is dat niet iedereen een even grote vriend is van de trouwe viervoeter. Andere wandelaars kunnen bang zijn van de hond en de uitspraak 'hij doet niets' krijgt een geheel andere betekenis als de hond al aan de broekspijpen van de ander hangt. Het is dan ook belangrijk om de hond aan te lijnen als de omgeving daar om vraagt. In gebieden die onder het beheer van Natuurmonumenten staan is het in elk geval verplicht om de hond aan te lijnen. Niet met oog op andere wandelaars, maar om er zeker van te zijn dat onze Pluto niet als een dolle achter het eerste de beste hert gaat aanrennen dat we op onze tocht tegenkomen.

Even lekker rauzen
Heel belangrijk is om de hond tijdens de toch af en toe even lekker te laten rauzen. Er zijn maar weinig dingen die de hond zo kan waarderen als even helemaal los te gaan. Even lekker rauzen over een open veld. Bijvoorbeeld rennend achter de weggegooide stok of frisbee. Op die manier kan hij alle opgekropte energie kwijt voor het geval hij al weer een tijdje aangelijnd heeft gelopen. En het voordeel is dat de hond vervolgens wel even lekker wil uitrusten, terwijl het baasje zelf kan genieten van een biertje op een terrasje of een zelf meegenomen broodje, zittend in het gras.

Samen genieten
Zeker is dat de hond de tochten in veel gevallen erg zal waarderen. De volgende keer dat de wandelschoenen te voorschijn worden gehaald zal zijn staart beginnen te kwispelen en weet hij dat er weer een leuke dag in de vrije natuur in het verschiet ligt.

Links
Walkyourdog.nl : http://www.walkyourdog.nl/
De regels van natuurmonumenten: http://www.natuurmonumenten.nl/
Mag de hond mee? (SBB): http://www.staatsbosbeheer.nl/
Veel honden-links: http://honden.startpagina.nl/
Hondvriendelijke routes: http://www.hiking-site.nl/routes_hondvriendelijk.php