Licht(er) gewicht rugzaklopen


Hoi,

Wat ik me afvraag…😊
In hoeverre gaat het helpen om zelf af te vallen om zo makkelijker / meer lichtgewicht te kunnen lopen met rugzak en tent?

Ik ben van plan in het voorjaar een voor mij zwaardere tocht dan anders te lopen, langer en met meer hoogteverschil. Al vrij snel betrapte ik me erop dat ik aan het kijken was een lichtere rugzak e.d. Maar als ik eerlijk ben mogen er ook wel wat kilo’s van mezelf af.
Dus nu week 2 van gezonder eten, sporten.

Iemand wat zinnigs te zeggen over zelf meer lichtgewicht worden? Uit de theorie of uit eigen ervaring?

Ik hoor het graag.

Grt Marike
 
Steun Hiking-site.nl door aankopen te doen via de volgende links (een kleine commissie op aankopen zijn de verdiensten):

Marike,
ik denk dat er een categorie mensen is die zich blind staren op lichtgewicht materiaal terwijl ze zelf iets teveel aan lichaamsvet meeslepen en beter wat gezonder aan de start zouden verschijnen. Langs de andere kant merk ik bij mezelf dat ik meestal ook met iets teveel gewicht aan de start verschijn van een tocht en ik er niet in slaag in de aanloop er iets van af te doen. Ik heb voor mezelf een voedselrantsoen bepaald waarmee ik mijn tochten wel uit kan lopen maar dan gebruik moet maken van het eigen lichaamsvet om de eindsteep te halen. Gemiddeld gebruik ik dan 300 gr eigen vet per dag bovenop het eten dat ik mee heb om de tocht te kunnen lopen. Toen ik de hrp had uitgelopen, een tocht van 41 dgn was ik een 11 tal kg lichter bij de aankomst en voelde ik mij super (ondanks het gegeven dat ik onderweg tijdens de nacht geregeld een hongerig gevoel had). Het is iets heel persoonlijks en ook aktiviteit gebonden) want ik merkte dat bij een meerdaagse fietstocht ik toch wat meer voeding nodig had en ik de pedalen bij honger nog amper rond krijg terwijl ik daar minder last van heb bij het stappen. Op backpackinglight zijn er enkele artikels te vinden die het eigen lichaamsvet mee inschakelen om de calorieen per dag te bepalen dat ze als voeding mee moeten nemen. Zo kan je ook gewicht besparen maar dan heb ik het vooral over zelfvoorzienende tochten waar je in principe onderweg niets koopt/kan kopen. Dat vind ik voor mezelf nog steeds de meest uitdagende tochten qua gevoel van "vrijheid". Zo kan ik toch zonder veel problemen min. 10dgn overbruggen zonder bevoorrading. Daar is een zin dit ik altijd onthouden heb. ik weet niet of hij klopt maar ik gebruik hem toch als handleiding "vetten verbranden in het vuur van de koolhydraten" wat maakt dat ik doorheen de dag kleine knabbels doe ipv gebruik te maken van een "middagpauze" om te eten.
 
Hi Marike,

Elke kilo die je voeten moeten voortbewegen telt, dus ook de kilo's van je eigen lichaamsgewicht. Als dat gewicht voornamelijk spieren zijn, dan is het natuurlijk makkelijker dan gewicht dat voornamelijk uit een teveel aan vet bestaat.

Ikzelf behoor duidelijk tot de tweede categorie en heb inmiddels van meerdere specialisten (zowel medisch als in de outdoor) hetzelfde advies gekregen: zorg dat je gewicht op orde komt.

Dat scheelt in vermoeidheid van de rug, de knieën en de voeten. Maar bovendien voel je jezelf beter omdat tijdens het afvallen vaak ook de spieren beter worden ontwikkeld.

Enkele jaren geleden was ik op een bepaald moment bijna 10 kilo kwijt en dat merkte ik absoluut!

Ik heb nog een lange weg te gaan, maar ben er 100% van overtuigd dat ik met minder lichaamsgewicht veel meer plezier ga hebben tijdens het buitensporten.

En maak je niet druk over het eventuele "afkicken" van nieuwe aankopen doen: je gaat vanzelf op zoek naar kleding in kleinere maten 😉

Raymond
 
Hoi Marike, inmiddels weeg ik met rugzak net zoveel als twee jaar geleden zonder rugzak. Ik ben daardoor heel wat fitter en loop een stuk makkelijker door de bergen. Ook je eigen gewicht moet je meesjouwen/verplaatsen. Verantwoord wat gewicht kwijt raken is dus wat mij betreft echt wel een optie. Wel zorgen dat je verantwoord afvalt: over een langere periode vetjes verbranden is prima, maar spiermassa moet je wel behouden.

Groeten,
Léon
 
Goed dat je er op tijd mee wilt beginnen. Langzaam afvallen is het beste. Hoe langer je er over doet hoe beter het is.. In korte tijd te snel afvallen betekent toch vaak dat je aan kracht verliest.

Ik heb vaker met mensen gesproken die net als Ivo juist tijdens een lange tocht veel afvallen. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat je dan je spieren nog op peil houdt. Maar misschien lukt dat wel als je genoeg blijft eten. Zorg dus dat je tijdens wel genoeg binnenkrijgt.

Volgens mij is de theorie simpelweg minder eten dan je verbruikt, maar dan wel ondersteund met lichaamsbeweging. Ik denk dat daarbij voor rugzakwandelen de combinatie van duursport en krachtsport ideaal is.

Bij minder eten is het ook van belang niet alle dagen minder te eten dan je verbruikt, maar af te wisselen. Anders treedt er gewenning op en gaat je lichaam rekening houden met minder inkomsten en automatisch minder verbruiken.

Misschien helpt dit nog voor tips en het kiezen van een 'dieet': www.nrc.nl/index/slim-leven/hoe-bereik-en-behoud-je-een-gezond-gewicht-nrc-geeft-tips-a4162886

Als dit voor niet-abonnees niet toegankelijk is weet @hyz vast wel weer een trucje.

Veel succes ermee!

Marla
 
Laatst bewerkt:
Ik viel ook vroeger altijd af tijdens een tocht lopen. Wat Ivo schreef maak een budget van wat je wil eten tijdens de tocht en de inspanning zorgt voor de rest. Droogvoer is sowieso vetarm (vet droogt niet goed en komt de houdbaarheid ook niet ten goede). Goede conditie/uithoudingsvermogen (voor langzame voortbeweging) is het belangrijkste.

Sporten is altijd goed en je zat toen ik je het laatst tegen kwam bij het Rijk, daar hebben ze meestal wel ergens een fitnessruimte staan in het gebouw. Ik maak daar sinds vorig jaar september ook dankbaar gebruik van met een mix cardio en kracht. Doet mij ook goed. Ik wordt er echter niet lichter van maar er is wel een transitie bezig (vet wordt vervangen door spier). Ik heb in de laatste vakantie weer beter dan voorheen kunnen lopen (dagtochten) en zelfs een Munro kunnen beklimmen. Het loont dus wel maar op de langere termijn, het gaat langzaam. Korte winsten bestaan niet.
 
Dag,
Dank voor jullie reacties en delen van ervaringen.
Boodschap is helder, verantwoord afvallen in combinatie met bewegen loont. Van minder gewicht op knieën lijkt me ook een goede, die voel ik soms nl. Voor teveel afvallen tijdens een tocht maak ik me geen zorgen… voldoende (vet) voorraad en de tocht die ik op het oog heb gaat langs vele pubs.
Misschien om het gezonde leven vol te houden de verloren kilo’s straks verdubbelen met meer lichtgewicht materiaal 😁😉.
En ik zal kijkje nemen op site die Ivo noemde (artikel op NRC kan ik bij, dank).
Grt Marike
 
Het blijft vooral een persoonlijk gegeven dat via eerdere ervaringen verfijnd kan worden. een voorbeeld van dergelijk artikel op bpl https://backpackinglight.com/how-mu...packing-food-based-on-the-energy-mile-theory/ Je zal het niet helemaal kunnen lezen maar via de commentaren geraak je al een stuk verder. Mocht je het toch willen hebben, stuur mij dan maar een bericht. Nog wat ander leesvoer:https://backpackinglight.com/lighten-your-pack-and-your-body/
https://move2health.be/fysieke-voorbereiding-voor-hikers/ (wat deels te lezen is)
 
Zeker maakt je eigen gewicht uit. In de zotheid van de extreme duursporten die ik doe zijn er zeker atleten die uiteindelijk zelfs een eetstoornis ontwikkelen in een poging om ze licht mogelijk te zijn. Zeker ook bij triatleten en tourrijders komen deze eetstoornissen veel voor en wordt er veel te weinig over gesproken. Maar het is zeker waar dat racen makkelijker gaat als je lichter bent. En dat geldt zeker ook voor een meerdaagse hike.
Zelf probeer ik zo rond de 25 BMI te blijven, maar wel met een relatief laag vetpercentage voor mijn leeftijd. Die combinatie geeft mij een goede verhouding van een voldoende hoeveelheid spiermassa maar met nog wat reservevet rondom de buik die ik kan inzetten tijdens het duursporten.
 
Bij gewicht moet je inderdaad onderscheid maken tussen spieren en vet. Ik was in het verleden een heel stuk gespierder dan tegenwoordig en woog daardoor ook meer. Die spierkracht zorgde voor meer gemak tijdens het lopen, zowel in kilometers, klimmeters en rugzakgemak.
Tegenwoordig ben ik bijna mager te noemen, helaas zonder gevonden aantoonbare medische oorzaak, waarbij mijn uithoudingsvermogen erg is afgenomen. Frustrerend (helemaal zonder oorzaak), maar het zij zo.
 
Het meeste is al gezegd, maar inderdaad eigen gewicht (en dan vooral vetpercentage) verminderen helpt tot op zekere hoogte. Vooral bij stijgen en dalen in de bergen is het fijn dat je knieën iets meer ontlast worden.

Aan de andere kant heb ik al mijn hele volwassen leven behoorlijk overgewicht (boven 100 kg). Ik eet gezond, drink alleen in het weekend wel eens een glas fris of alcohol, ik sport 3 keer per week intensief en wandel ik bijna elke dag een half uur tot een uur. Ondanks mijn gezonde levensstijl is afvallen nog nooit gelukt. Ik heb al 20 jaar hetzelfde gewicht. Ook onder begeleiding van een diëtist gaat er niets van mijn gewicht af. Wel merk ik dat het regelmatig sporten helpt om mijn conditie op peil te houden, spierkracht op orde te houden en daarmee blessures te voorkomen. Zonder verdere specifieke training wandel ik makkelijk 20 km met een rugzak van 18 kg (al blijf ik liever onder de 15 kg). Ik ga langzamer bergop dan veel anderen, maar houdt het uiteindelijk ook veel langer vol. En zolang ik er dus geen last van heb, maak ik me weinig zorgen.

Dus wat ik hiermee wil zeggen: het is goed om op je eigen gewicht en vetpercentage te letten, maar het hoeft zeker geen probleem te zijn als het afvallen niet lukt. En het is nogal persoonlijk of je nadeel ondervindt van die paar kilo's teveel.
 
Vroegâh woog ik 60 kg met mijn 1.92m lengte en stoof ik op de racefiets de berg op. Nu weeg ik 90 kg (en die 30 kg zijn niet allemaal spieren) en kruip ik de berg op. En krijg ik adviezen dat ik een lichtere racefiets zou moeten kopen 🤣. Volgens mij valt daar minder te halen dan gewoon 10 kg afvallen 😉.
 
ik ben 4 jaar geleden ander werk gaan doen in verband met versleten knieën en rug. ik heb altijd zwaar werk gedaan en had dan ook redelijk wat spiermassa. nu merk ik dat ik nog steeds hetzelfde weeg maar wel minder spieren heb. dat moet welhaast komen door een laagje vet. ik kreeg laatst zelfs de opmerking, lekker buikje! (collega) daar keek ik wel van op. vroeger kreeg ik altijd commentaar dat ik zo verschrikkelijk mager was. of dit wat uitmaakt voor het sporten weet ik niet. ik liep altijd al wat langzamer dan anderen. daar kreeg ik door vrienden vaak commentaar op. dus loop ik lekker alleen. hoeft niemand zich daar aan te ergeren. wat ik maar zeggen wil, als je er niet te veel last van hebt, lekker laten hangen dat buikje :)
 
Hoi,

Gewicht is idd erg persoonlijk, en van vele factoren afhankelijk, ook voor hoe je dit zelf ervaart en mee leeft.
Ook wat mij betreft afhankelijk van leeftijd en wellicht hormonen (nu 45 jaar), ik eet niet echt meer of ‘minder ongezond’ dan eerder maar ben toch zwaarder geworden. Ik verwacht door minder ongezond te eten en meer te sporten fitter en met meer gemak/plezier te kunnen lopen. Dat geeft mij voor nu motivatie.

Grt Marike

ps hoe meten jullie je vetpercentage? Bij de sportschool?
 
hoe meten jullie je vetpercentage? Bij de sportschool?
Mijn weegschaal meet dat, maar een huidplooimeting in de sportschool geeft een heel ander percentage dan mijn weegschaal of de elektronische meting in de sportschool dus die percentages zijn meer richtlijnen dan accurate metingen
 
ps hoe meten jullie je vetpercentage? Bij de sportschool?
Ja, bij een goede sportschool zouden ze een vetmeter moeten hebben. Maar waarom zou je zover willen gaan?

Al zegt die niets over de verhouding vet-spieren, de BMI is een veel bruikbaarder maatstaf. De meerwaarde van afvallen voor je wandelkracht zal bij een gezond BMI (20-25) beperkt zijn.
Naarmate je verder daarvanaf zit, heeft afvallen vast wel meerwaarde. Niet alleen voor het wandelen, maar iok voor je gezondheid.

Marla
 
Ja, bij een goede sportschool zouden ze een vetmeter moeten hebben. Maar waarom zou je zover willen gaan?

Al zegt die niets over de verhouding vet-spieren, de BMI is een veel bruikbaarder maatstaf. De meerwaarde van afvallen voor je wandelkracht zal bij een gezond BMI (20-25) beperkt zijn.
Naarmate je verder daarvanaf zit, heeft afvallen vast wel meerwaarde. Niet alleen voor het wandelen, maar iok voor je gezondheid.

Marla
Het is juist andersom. Bmi zegt niks over de verhouding vet/spieren, bmi is een maatstaf voor je totale gewicht tov je lengte. Daardoor kan een “droge” bodybuilder soms net zo’n hoge bmi hebben als iemand met overgewicht door teveel vetmassa. In beide gevallen heb je het wel over extremen, en voor de grote massa is bmi prima toepasbaar.
Vetpercentage wordt ofwel elektronisch gemeten en dan krijg je een waarde op basis van de gemeten weerstand en een algoritme. Betrouwbaarder is echter een huidplooimeting, mits goed uitgevoerd. Voor hiken lijkt me dit allemaal wat ver gaan. Trainen en gezonder eten zijn prima. Normaal gesproken wordt je dan fitter, neemt je vetpercentage af en je spiermassa juist wat toe. Per saldo zal je normaal afvallen, wat je terugziet op je weegschaal. Als extraatje kun je ook je buikomvng meten. Dat is gemakkelijk en vrij nauwkeurig.
 
Steun Hiking-site.nl door aankopen te doen via de volgende links (een kleine commissie op aankopen zijn de verdiensten):

banner 468x60
Beleef jij plezier aan Hiking-site.nl?
Overweeg dan een (eventueel maandelijkse) vrijwillige donatie te doen via onderstaande knop:


Steun Hiking-site.nl door aankopen te doen via de volgende links (een kleine commissie op aankopen zijn de verdiensten):


banner 468x60
Bovenaan