Tot nu toe heb ik al mijn tochten (meestal lange trektochten) op hoge, zware schoenen gelopen. Twee weken geleden was ik in Griekenland, waar ik ook een paar korte tochtjes heb kunnen doen. Ik had niet echt zin om voor een paar korte tochtjes met lichte bepakking in bloedheet weer mijn zware leren schoenen mee te slepen. Bovendien was ik wel benieuwd naar het lopen met een lage, lichte schoenen en of het concept van trailrunners iets voor mij zou zijn. Dit was de ideale gelegenheid voor een experiment. Mijn hardloopschoenen zijn meegegaan. Dit zijn de lichtste schoenen die ik heb met de minst stijve zool. Een veel groter contrast met mijn normale bergschoen heb ik niet.
Mijn verwachtingen voordat ik ging wandelen:
-Lichtgewicht is fijn en loopt sneller.
-Voeten worden beter geplaatst, maar maakt weinig uit voor snelheid of loopplezier.
-Minder hard neerkomen op de hiel, meer gebruik maken van de tenen.
-Minder zwaar voor de knieen.
-Veel meer last van oneffenheden in het terrein vanwege flexibele zool.
-Bij afdalen veel meer last van voeten die naar voor in de schoen glijden en tenen die tegen de voorkant stoten omdat er geen hoge schacht is die je been achterin de schoen vastbindt.
Mijn ervaringen waren positiever dan verwacht. Voetplaatsing ging inderdaad veel soepeler (en het maakte wel degelijk iets uit voor de snelheid en het loopgemak/-plezier) en de hielen werden minder belast. Of de knieen minder zwaar werden belast weet ik niet echt. Ik had niet echt het idee dat het een verschil uitmaakte. Misschien dat op een langere tocht er wel een merkbaar verschil is. Ik had echt verwacht dat m'n tenen na een serieuze afdaling helemaal blauw en gekneusd zouden zijn, maar ik heb nergens last van gehad. Ik heb wel een paar keer de voorkant van m'n schoen geraakt (wat meestal had kunnen worden vermeden als ik m'n veters iets strakker had gestrikt of ik niet als een idioot naar beneden was gerend), maar daar merkte ik weinig van door de redelijk flexibele stof. In een zware bergschoen heb je een harde leren neus die je wel heel erg voelt als je een keer naar voor in je schoen glijdt. Een iets stijvere zool was wel fijn geweest (zeker op een langere tocht), maar dat is iets wat veel trailrunners toch wel hebben. De zolen van m'n hardloopschoenen hadden nauwelijks profiel en dat was wel te merken, maar daar zullen echte trailrunners minder last van hebben. Iets wat me verder opviel was dat m'n voeten sneller leken te herstellen dan in zware bergschoenen als ik ergens pauzeerde. Ik heb met een rugzak van ongeveer 6 kg en een rugzak van ongeveer 15 kg gelopen (in beide gevallen erg veel water) en in beide gevallen bevielen de hardloopschoenen goed.
Mijn verwachtingen voordat ik ging wandelen:
-Lichtgewicht is fijn en loopt sneller.
-Voeten worden beter geplaatst, maar maakt weinig uit voor snelheid of loopplezier.
-Minder hard neerkomen op de hiel, meer gebruik maken van de tenen.
-Minder zwaar voor de knieen.
-Veel meer last van oneffenheden in het terrein vanwege flexibele zool.
-Bij afdalen veel meer last van voeten die naar voor in de schoen glijden en tenen die tegen de voorkant stoten omdat er geen hoge schacht is die je been achterin de schoen vastbindt.
Mijn ervaringen waren positiever dan verwacht. Voetplaatsing ging inderdaad veel soepeler (en het maakte wel degelijk iets uit voor de snelheid en het loopgemak/-plezier) en de hielen werden minder belast. Of de knieen minder zwaar werden belast weet ik niet echt. Ik had niet echt het idee dat het een verschil uitmaakte. Misschien dat op een langere tocht er wel een merkbaar verschil is. Ik had echt verwacht dat m'n tenen na een serieuze afdaling helemaal blauw en gekneusd zouden zijn, maar ik heb nergens last van gehad. Ik heb wel een paar keer de voorkant van m'n schoen geraakt (wat meestal had kunnen worden vermeden als ik m'n veters iets strakker had gestrikt of ik niet als een idioot naar beneden was gerend), maar daar merkte ik weinig van door de redelijk flexibele stof. In een zware bergschoen heb je een harde leren neus die je wel heel erg voelt als je een keer naar voor in je schoen glijdt. Een iets stijvere zool was wel fijn geweest (zeker op een langere tocht), maar dat is iets wat veel trailrunners toch wel hebben. De zolen van m'n hardloopschoenen hadden nauwelijks profiel en dat was wel te merken, maar daar zullen echte trailrunners minder last van hebben. Iets wat me verder opviel was dat m'n voeten sneller leken te herstellen dan in zware bergschoenen als ik ergens pauzeerde. Ik heb met een rugzak van ongeveer 6 kg en een rugzak van ongeveer 15 kg gelopen (in beide gevallen erg veel water) en in beide gevallen bevielen de hardloopschoenen goed.
. Waarom merk ik dat op? Omdat echte trailschoenen gemaakt zijn voor de bergen. Dat houdt in dat aan de voorkant er altijd een stootrand is en dat aan de onderkant een ' plaat' verwerkt zit zodat je steentjes niet voelt. Ik draag altijd Salomons vanwege pasvorm en omdat ik zelf veel aan trailrunning doe. Voor een dagtocht gebruik ik de XT Wings S Lab en iets zwaarder zijn de XA Pro 3 D Ultra. Vooral de laatste heb ik laatst nog gebruikt op de Hohe Tauern. De schoen 'plakt' werkelijk waar aan de rotsen vast. Een rots van smeer dan 45 graden kon ik recht vooruit oplopen en achteruit. Mijn vrienden met ' standaard' bergschoenen met Vibram lukte het echt niet. Overigens, moet je wel sterke enkels hebben. Dit is dus echt niet voor iedereen.
