Home » Thema-artikelen » Catalonië » GRT83: Camí del Nord o del Canigó
GRT83: Camí del Nord o del Canigó
Nog niet zo lang geleden is er een nieuwe GR-route geopend in het noordwesten van Spanje. Een bijzondere route, want hij loopt van Spanje door tot in Frankrijk.
Een vluchtroute
Catalonië kent een woelige geschiedenis met steeds weer een gemene deler: als het op vluchten aankwam kozen veel mensen voor de bergen. Daarbij maakte men vaak gebruik van passen als de Coll de Malrem, tussen Beget en La menera. Zo maakte in het jaar 1939 een groep van ruim 5000 vluchtelingen gebruik van deze pas om te ontkomen aan de onderdrukking. Later zouden velen daarvan terugkeren om op te komen voor hun rechten als Catalaans volk. ook nu nog wordt deze vlucht elk jaar herdacht met een herdenkingsmars van vele dagen: van Mataró aan de Spaanse kust, dwars door de Pyreneeën en over de Canigó naar het Franse Prada.
Van Mataró naar de Canigó
De route die tijdens deze marsen werd gevolgd was nagenoeg altijd hetzelfde en zo kwam men op het idee om er een gemarkeerde route van te maken. Het idee voor de GRT83 was geboren. Vele jaren van plannen maken, kaarten er op naslaan en het uitstippelen van kleine stukjes van de route werd in april 2004 beloond met de erkenning van de route als volwaardige GR-route. Maar omdat de route grensoverschrijdend is werd hij al snel aangeduid als GRT (GR Transfronterer). Als naam kreeg de route Camí del Nord o del Canigó, een naam in het Catalaans omdat de initiatiefnemers van het project uit zowel Spaans als Frans Catalonië komen.
Een rechte lijn
Een oplettende kaartlezer zal direct zien waarom de route juist zo gepland was: het vormt een nagenoeg rechte lijn van Mataró (vlakbij Barcelona) recht naar het noorden, over de Canigó naar Prada in de Franse Conflent regio. Na vertrek uit Mataró komt de route na 9 dagen en een afstand van ruim 200 kilometer daar uit. De streken die worden gepasseerd zijn de Maresme (de kuststrook net ten noorden van Barcelona), vervolgens een stukje van je Vallès Oriental (schitterende canyons en hoge rotsformaties), La Selva en Garrotxa (met diens slapende vulkanen). Vervolgens volgt een klein stukje van Ripollès waarna de grens met Frankrijk wordt overgestoken. In Frankrijk wacht de Canigó en vervolgens het plaatsje Prada in Conflent. De Canigó is uiteraard het hoogste punt van de route.
Kunst en cultuur op de route
Natuurlijk kom je op deze historische tocht veel kunst en cultuur tegen. Sterker nog: de route werd zelfs door de bekende dichter Jacint Verdaguer al genoemd in zijn gedicht over de Canigó. In verschillende plaatsen kun je terecht in musea, maar vooral in de kleinere plaatsen zul je nog beroepen tegenkomen die eigenlijk al uitgestorven lijken (mijnwerkers, houthakkers, smederijen, etc.). Wat overal sterk doorsijpelt is de 'nationale' trots van de Catalanen. Overal zul je monumenten zien van hen die zijn gevallen tijdens de strijd om Catalonië en het behoud van de Catalaanse cultuur en het Catalaanse volk.
De Groene Meridiaan
De route loopt overigens parallel aan de zogenaamde Groene Meridiaan. Dit is de naam van een project dat tijdens de viering van de afgelopen eeuwwisseling plaatsvond. Met het project wilde men een groene meridiaan van nieuwe bomen planten langs de 0 meridiaan (van Duinkerken naar Barcelona). Deze historisch zeer belangrijke afstand (hiervan is onze huidige meter afgeleid als standaardmaat) zou tijdens uitvoering van project volgeplant moeten worden met bomen. Helaas bleek het plan onuitvoerbaar te zijn, maar zijn er (onder andere in Parijs) wel delen van te vinden. In Parijs is de meridiaan overigens aangeduid met koperen plakken in de weg. Dit is een eerbetoon van Jan Dibbets aan de Franse astronoom Arago.