Home » Thema-artikelen » Catalonië » Vall Fosca, de donkere Pyreneeën-vallei

Vall Fosca, de donkere Pyreneeën-vallei

In de centrale Pyreneeën, even ten zuiden van het Parc Nacional d'Agüestortes i Estany de Sant Maurici, ligt een bijzondere vallei. De Vall Fosca - Catalaans voor Donkere Vallei - mag dan misschien niet zo'n uitnodigende naam hebben, de mogelijkheden voor bergwandelaars zijn nagenoeg ontelbaar. En niet alleen voor doorgewinterde berggeiten, maar ook voor jonge buitensporters.

Vall Fosca, de donkere Pyreneeën-vallei

Vall Fosca, waar industrie en natuur elkaar ontmoeten

De Vall Fosca dankt zijn naam aan het feit dat deze smalle vallei in het noorden wordt begrensd door zulke hoge bergen dat zelfs in de zomer de zon al vroeg niet meer in de vallei schijnt. Bij het woord vallei moet je hier overigens ook niet aan een laaggelegen gebied denken, want het hoogste dorp van de vallei, Capdella, ligt op een hoogte van 1240 meter. De vallei was vrij onbekend, niet alleen bij het grote publiek maar ook bij de Catalanen zelf. Daar kwam een eind aan toen in 1912 de waterkrachtcentrale van Capdella werd gebouwd. De stad Barcelona had immers behoefte aan meer elektriciteit en in deze vallei kon die worden verkregen met behulp van de rivier Flamisell in combinatie met het enorme hoogteverschil binnen de vallei. Vele jaren later, in het jaar 1981, werd er aan het eind van de vallei ook nog een kabelbaan gebouwd voor industriële doeleinden. Vandaag de dag heeft deze echter meer een toeristische functie gekregen.

Vall Fosca, de donkere Pyreneeën-vallei

Telefèric de Sallente-estany Gento

De Telefèric de Sallente-estany Gento, de kabelbaan van het Sallente-stuwmeer naar het Estany Gento (Gento-bergmeer) is waarschijnlijk de bekendste attractie van de Vall Fosca. Deze kabelbaan werd gebouwd om materiaal en personeel te vervoeren tussen het lagergelegen Sallente-stuwmeer en de gebouwen en spoorlijn die men boven bij het Estany Gento hadden aangelegd. Vandaag de dag is het de makkelijkste manier om snel op hoogte te komen, want binnen een kwartier brengt de kabelbaan je naar een hoogte van ruim 2150 meter. Vanaf het hoogtestation zijn er talloze mogelijkheden om te wandelen, voor de meer geoefende bergwandelaar lonken toppen van bijna 3000 meter in de directe omgeving, terwijl families en minder geoefende wandelaars vaak kiezen voor de route die de oude spoorlijn volgt. Deze kent nauwelijks hoogteschil en voert tevens door enkele tunnels. Daardoor is hij ideaal als avontuurlijke tocht voor kleine kinderen. Zij die meer inspanning willen kiezen bijvoorbeeld voor het volgen van de GR-11, welke in de buurt kan worden opgepikt en worden gevolgd tot bijvoorbeeld het schitterende Estany Negre in het Parc Nacional d'Agüestortes i Estany de Sant Maurici.

Vall Fosca, de donkere Pyreneeën-vallei

Méér dan 30 bergmeren

Als je een kaart van de Vall Fosca bekijkt, dan valt direct de hoeveelheid bergmeren in het noorden op. Dat maakt wandelen in deze omgeving tot een groot genot: water is er altijd in overvloed, een rustplek langs de waterkant is snel gevonden en het combineren van verschillende meren is een must voor de liefhebber van schitterende uitzichten en inspannende tochten. De meeste meren in het noorden van Vall Fosca liggen op een hoogte tussen de 2100 en 2400 meter. De bekendste twee meren zijn uiteraad het Pànta de Sallente, het stuwmeer aan de basis van de kabelbaan, en het Estany Gento, het eindpunt van de kabelbaan. Maar juist dat Estany Gento biedt tal van mogelijkheden voor mooie wandeltochten. Mijn favoriet is de (middelzware) 'Els Onze Estanys', de elf-meren route. De route start bij het hoogtestation van de kabelbaan en maakt vervolgens een lus waarbij maar liefst 11 bergmeren worden bezocht. Tijdens deze dagtocht van ongeveer 6 uur kun je er overigens voor kiezen om te overnachten in Refugi de Colomina op 2425 meter hoogte. Het was in vroeger dagen de plek waar de heer Keller woonde, de Zwitserse ingenieur die de eerste waterkrachtcentrale van Spanje ontwierp.

Vall Fosca, de donkere Pyreneeën-vallei

Tussen de bergreuzen

Zoals gezegd ligt Vall Fosca direct tegen een serie hoge bergen aan. Aan de noordkant van de vallei zijn er talloze bergen waarvan de toppen tot voorbij de 2800 en 2900 meter reiken. Één van de hoogsten, de Pic de Mainera met een hoogte van 2910 meter, is betrekkelijk makkelijk te bereiken vanaf Refugi de Colomina. Een mooie combinatie is dan ook om eerst de kabelbaan naar boven te nemen, vervolgens enkele meren te bezoeken en te overnachten in Refugi de Colomina om de volgende dag vroeg naar de top van de Pic de Mainera te gaan. Andere pieken die betrekkelijk eenvoudig te bereiken zijn zijn de Pic dels Vidals (2902m), de Pic de Nariolo (2857m) en de Montsent de Pallars (2883m). Deze laatste is te combineren met het volgen van een groot stuk van de oude spoorlijn waarvan de resten nog duidelijk aanwezig zijn op de flanken van de Vall Fosca.

Vall Fosca, de donkere Pyreneeën-vallei

Parc Nacional d'Agüestortes i Estany de Sant Maurici

Je kunt niet over de Vall Fosca schrijven zonder aandacht te schenken aan het Parc Nacional d'Agüestortes i Estany de Sant Maurici. Dit schitterende en enige nationale natuurpark van Catalonië grenst direct aan het noorden van de Vall Fosca. Het vormt daarmee één van de minder bekende toegangspoorten tot het park. Maar als je weinig tijd hebt en toch één van de mooiste panorama's van het Parc Nacional d'Agüestortes i Estany de Sant Maurici wilt zien, dan kun je er voor kiezen om een stuk van de GR-11 te volgen richting Estany Negre. Nadat je de Coll de Saburó bent overgestoken loop je het nationale park binnen en wordt je getrakteerd op het uitzicht op het bergmeer met haar kleine berghut, Refugi Josep Maria Blanc. Een dagtocht die absoluut de moeite waard is, ondanks de behoorlijke inspanning die het zal kosten om hem volledig te voltooien.

Vall Fosca, de donkere Pyreneeën-vallei

Bereikbaarheid

De Vall Fosca is een doodlopende vallei voor wat betreft verkeer en is daarom niet erg goed verbonden met andere delen van Catalonië. Vanuit het zuiden voert de N-260 als hoofdweg de vallei in en dat is dan ook de beste manier om de vallei met de auto te bereiken. Vanuit Barcelona kun je echter ook de bus of trein nemen naar La Poble de Segur en van daaruit een lokale bus nemen die je tot diep in de vallei brengt tot aan de waterkrachtcentrale. Vanaf daar zul je moeten liften of wandelen als je naar bijvoorbeeld de kabelbaan wilt.

Praktische links bij dit artikel

Meer foto's bij dit artikel

Klik op de onderstaande foto's om ze groter te zien...